Σαν σήμερα: 26 Δεκεμβρίου

1791 Γεννιέται ο Βρετανός μαθηματικός, μηχανικός και εφευρέτης Τσαρλς Μπάμπατζ, που θεωρείται «πατέρας» των ηλεκτρονικών υπολογιστών.

1890 Πεθαίνει ο Γερμανός αρχαιολόγος Ερρίκος Σλήμαν, γνωστός, μεταξύ άλλων, για τις ανασκαφές του στην Τροία και τις Μυκήνες.

1893 Γεννιέται ο Μάο Τσε Τουνγκ, ηγέτης της Κινεζικής Επανάστασης, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Κίνας (1943-1976) και Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (1949-1976).

1918 Γεννιέται ο πολιτικός Γεώργιος Ράλλης, πρωθυπουργός της Ελλάδας το 1980-1981.

1919 Το Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού της Ρωσικής Σοβιετικής Ομόσπονδης Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας εκδίδει διάταγμα για την εξάλειψη της αγραμματοσύνης του ενήλικου πληθυσμού.

1929 Στη Θεσσαλονίκη, οι άνεργοι οργανώνουν διαδήλωση με αίτημα τη χορήγηση επιδομάτων. Η αστυνομία επιτίθεται στους ανέργους, τραυματίζει 7, ενώ συλλαμβάνει και την 6μελή επιτροπή τους.

1943 Πεθαίνει ο κομμουνιστής δάσκαλος Δημήτρης Γληνός, ο οποίος άφησε τη σφραγίδα του στο προοδευτικό και κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας. Η πορεία του Δημήτρη Γληνού είναι μια συνεχής πορεία «όλο προς τα αριστερά», όπως έλεγε ο ίδιος, ενώ αυτοβιογραφούμενος τόνιζε ότι η ιδεολογική του διαδρομή ήταν «από τον Μιστριώτη στον Λένιν».

Η μεγάλη φτώχεια χαρακτηρίζει τα παιδικά του χρόνια. Το 1899 έρχεται στην Αθήνα και γράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή. Είναι υπέρμαχος της καθαρεύουσας και οπαδός της «Μεγάλης Ιδέας». Οι οικονομικές δυσκολίες τον αναγκάζουν να διακόψει δυο φορές τις σπουδές του, για να εργαστεί ως δάσκαλος. Οι σκληρές εμπειρίες ενισχύουν τις πολιτικές του ανησυχίες και τον φέρνουν στο στρατόπεδο των δημοτικιστών. Το 1905 παίρνει με άριστα παμψηφεί το δίπλωμά του από το Πανεπιστήμιο. Συνεχίζει τις παιδαγωγικές του σπουδές στη Γερμανία, όπου μεταξύ των άλλων γνωρίζει τον Γιώργο Σκληρό και τον Φώτο Πολίτη και έρχεται σε επαφή με τη σοσιαλιστική ιδεολογία.

Το 1911 επιστρέφει στην Αθήνα και αργότερα μαζί με τον Δελμούζο και τον Τριανταφυλλίδη αποτελούν την καρδιά του «Εκπαιδευτικού Ομίλου» που στάθηκε στην πρωτοπορία των προοδευτικών αναζητήσεων. Κατόπιν, ορίζεται βασικός υπεύθυνος και σχεδιαστής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης Βενιζέλου. Ωστόσο, η εισήγησή του απορρίπτεται το 1914 ως ανατρεπτική. Τη δεκαετία του 1920 ο Γληνός περνάει στην περίοδο της αμφισβήτησης του Βενιζέλου και της μοναρχίας. Αρχίζει η πρώτη περίοδος των διωγμών του.

Η διαρκής αναζήτηση τον οδηγεί το 1927 στη διαπίστωση πως το εκπαιδευτικό πρόβλημα της χώρας θα λυθεί οριστικά μέσα από την πάλη των τάξεων. Στη συνέχεια συνεργάζεται με εκδοτικούς οίκους και αρθρογραφεί σε περιοδικά, ενώ το 1934 μαζί με τον Βάρναλη επισκέπτεται τη Σοβιετική Ένωση, ένα ταξίδι που έπαιξε σημαντικό ρόλο στις μετέπειτα επιλογές του. Το 1935 εξορίζεται από τη δικτατορία του Κονδύλη και το Γενάρη του 1936 εκλέγεται βουλευτής του Λαϊκού Μετώπου. Εξορίζεται από τη μεταξική δικτατορία και φυλακίζεται στην Ακροναυπλία. Το 1941 συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς και το 1942 απολύεται, βαριά άρρωστος. Είναι πλέον μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ. Γράφει τη μπροσούρα «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ». Το 1943 αποφασίζει να ανέβει στα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας. Εξάλλου, τα αρχικά σχέδια προέβλεπαν να τεθεί επικεφαλής της ΠΕΕΑ. Λίγο πριν την αναχώρησή του, κατά τη διάρκεια μιας εγχείρησης, ο ταλαιπωρημένος οργανισμός του δεν άντεξε.

1944 Στο υπουργείο Εξωτερικών υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού πραγματοποιείται διάσκεψη με τη συμμετοχή αντιπροσώπων του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ, των αστικών κομμάτων, της κυβέρνησης Παπανδρέου, του πρωθυπουργού της Βρετανίας Ου. Τσόρτσιλ, κ.α. Μετά από μια σύντομη τοποθέτηση του Τσόρτσιλ και του στρατάρχη Αλεξάντερ, οι ξένοι εκπρόσωποι αποχώρησαν από την αίθουσα της διάσκεψης. Όταν ο Γ. Σιάντος (Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ και εκπρόσωπος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στη διάσκεψη) ρώτησε τον προοδεύοντα Δαμασκηνό για το αντικείμενο των συζητήσεων εκείνος του απάντησε: «‘Για να παραδόσετε τα όπλα.’» Και ο Σιάντος του αποκρίθηκε: «Αν μας καλέσατε γι’ αυτό, ελάτε να τα πάρετε. Νέο Λίβανο δεν πρόκειται να’ χουμε.» Στη συνέχεια ο Σιάντος αναφέρθηκε στις θυσίες και υποχωρήσεις που έκαμαν το ΕΑΜ και το ΚΚΕ για να εξασφαλισθεί η ομαλή δημοκρατική εξέλιξη, σημειώνοντας ότι τίποτε δεν πραγματοποιήθηκε απ’ όσα είχαν συμφωνηθεί: Ο κρατικός μηχανισμός παρέμενε όπως ήταν επί κατοχής, κανείς δωσίλογος δεν δικάστηκε, ενώ την ίδια ώρα που απαιτούσαν να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ, μετέφεραν όπλα και εξόπλιζαν την 5η Φάλαγγα. Ακόμη, απηύθυνε δριμύ κατηγορητήριο εναντίον του Παπανδρέου και καυτηρίασε την επέμβαση των Άγγλων και τις ωμότητες που διέπρατταν σε βάρος του ελληνικού λαού.

«Ο αγώνας μας», υπογράμμισε, «είναι απόλυτα δίκαιος…Νομίζουμε ότι πρέπει να δοθεί λύση στη σημερινή κατάσταση, αρκεί να έχουμε τη διάθεση γι’ αυτό. Δύο είναι τα σημεία που πρέπει να αποτελέσουν τη βάση της συμφωνίας. Δημοκρατία και Ανεξαρτησία. Η διαλλακτικότητα αυτή δεν πρέπει να θεωρηθεί αδυναμία. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για τη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία και έχουμε όλη την Ελλάδα μαζί μας. Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να υποταχθούμε.»  

1955 Πραγματοποιείται στη Ρουμανία η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία πήρε τη σχετική απόφαση για την Κομματική Οργάνωση Τασκένδης, όπου διεξαγόταν φραξιονισμός στελεχών του ΚΚΕ και του ΚΚΣΕ, για την ανατροπή της καθοδήγησης του ΚΚΕ, πρωταρχικά του Νίκου Ζαχαριάδη. Η Ολομέλεια απέκλεισε τον Κ. Κολιγιάννη από το ΠΓ και από τη δουλειά της ΚΕ.

1969 Πεθαίνει εξόριστος στο Λακκί της Λέρου ο αγωνιστής Νίκος Γαλάτης, συνδικαλιστής και στέλεχος της ΕΔΑ.

1973 Η Χούντα ανοίγει και πάλι το κολαστήριο της Γυάρου, στέλνοντας εκεί 50 κρατούμενους από τις στρατιωτικές φυλακές του Μπογιατίου.

1991 Η κόκκινη σημαία υποστέλλεται από το Κρεμλίνο. Η Σοβιετική Ένωση, το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο, παύει πλέον να υπάρχει. Ο σοσιαλισμός έχει ανατραπεί.

Το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη θα γράψει δύο μέρες αργότερα: «Η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο κατέβηκε απ' το Κρεμλίνο. Εμείς την κρατάμε ψηλά. Εκατομμύρια κομμουνιστές στον πλανήτη την κρατάνε ψηλά. Αύριο θα υψωθεί από ακόμα περισσότερους. Σύντροφοι, ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ».

1997 Πεθαίνει ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης.