Εμφανιζόμενη ανάρτηση

ΔΗΜΟΣΚΟΠΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. Ενόψει της επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης - Παράθεση ερευνών κοινής γνώμης για το πώς βλέπουν σήμερα οι πολίτες των τ. σοσιαλιστικών χωρών την περίοδο του σοσιαλισμού (ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - updated 17-4-2019)

ΛΕΝΙΝ: Λοιπόν πώς τα περνάτε στον Καπιταλισμό; Αφιερωμένο στην τεράστια παρακαταθήκη της Οκτωβριανής Επανάστασης παρουσιάζουμε έρευνες...

Δυναμώνουμε το ΚΚΕ παντού! Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές 2019

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η της Νομαρχιακής Οργάνωσης Φλώρινας της ΚΝΕ


Αγώνας ενάντια στον οικονομικό στραγγαλισμό των ΑΕΙ
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
της Νομαρχιακής Οργάνωσης Φλώρινας της ΚΝΕ
     Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας καλεί τους φοιτητές να μην υποκύψουν στον εκβιασμό με την εφαρμογή του νόμου - πλαισίου και τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, που θα επανέλθει από το Σεπτέμβρη.
     Σύμφωνα με γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η πενιχρή χρηματοδότηση των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, θα συνεχιστεί μέχρι 31 Αυγούστου, οπότε λήγει η θητεία των υπαρχόντων διοικήσεών τους. Μέχρι στιγμής, στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έχει δοθεί (πετσοκομμένη) χρηματοδότηση μόνο μέχρι το τέλος του Ιούνη, ενώ για το επόμενο εξάμηνο δεν έχουν εγκριθεί κονδύλια, λόγω της μη εκλογής των Συμβουλίων Διοίκησης, των αντιδραστικών δηλαδή οργάνων που θα κληθούν να υλοποιήσουν κατά γράμμα το νέο νόμο - πλαίσιο.
     Όμως, από 1η Σεπτέμβρη θα διακοπεί η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, αν δεν προχωρήσουν στην εφαρμογή του νόμου - πλαισίου και την εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης. Δηλαδή, τα ιδρύματα δε θα πάρουν φράγκο αν δε συμμορφωθούν με το νόμο - πλαίσιο που δημιουργεί το πανεπιστήμιο - επιχείρηση με υποβαθμισμένα πακέτα γνώσης και πτυχία – διαβατήρια για την ανεργία.
Αφού "κούρεψαν" τα αποθεματικά των ιδρυμάτων, αφού μείωσαν τους προϋπολογισμούς τους κατά 60%, αφού έκοψαν άλλα 80 εκατομμύρια ευρώ από τις δαπάνες για την ανώτατη εκπαίδευση, φέρνοντας τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ στο χείλος του γκρεμού, τώρα απειλούν ότι δε θα δώσουν ούτε αυτά τα ψίχουλα! Ήδη το κράτος έχει κηρύξει στάση πληρωμών σε μια σειρά κοινωνικές παροχές όπως τα φάρμακα, τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Τώρα, έρχεται η σειρά των ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Κανένας φοιτητής να μην υποκύψει στον εκβιασμό. Από τη μια, απειλούν ότι αν δεν εφαρμοστεί ο νόμος θα κόψουν τη χρηματοδότηση, από την άλλη ο ίδιος ο νόμος προβλέπει δίδακτρα και φορτώνει το κόστος σπουδών στις οικογένειές μας.
Η ΚΝΕ καλεί κάθε φοιτητή και σπουδαστή να πάρει τώρα θέση στον αγώνα ενάντια στην εφαρμογή του νέου νόμου - πλαισίου, ενάντια στον οικονομικό στραγγαλισμό των ιδρυμάτων. Κανείς φοιτητής να μην πληρώσει ούτε ένα ευρώ από την τσέπη του για σίτιση - στέγαση - μετακίνηση - βιβλία - αναλώσιμα. Να διεκδικήσει την κάλυψη όλων των αναγκών των φοιτητών και των ιδρυμάτων.

23 – 6 – 2012 

ΜΗ ΚΑΡΤΕΡΑΤΕ ΝΑ ΛΥΓΙΣΟΥΜΕ


Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Ομολογίες...



Δέκα μέρες πριν τις εκλογές ο Α. Κοτσακάς, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και στενός συνεργάτης του
 Α. Τσοχατζόπουλου, με ανακοίνωση κατήγγειλε τη στοχοποίησή του ώστε να πληγεί
«εξ αντανακλάσεως ο ΣΥΡΙΖΑ». Οπως δήλωνε, τον στηρίζει εκλογικά και τίποτα άλλο πέραν 
αυτού και πως όσα γράφονται περί «οργανωτικού νου» κ.ά. δεν έχουν σχέση με την 
πραγματικότητα, αφού έχει αποσυρθεί στη Χίο και συνεπώς η συμμετοχή του στα κοινά 
είναι μικρή.

Χτες στο «Κανάλι 1» δήλωσε: «Πριν από 1,5 χρόνο, τώρα πια μπορώ να λέω κάποια πράγματα, 
εγώ και πολλά άλλα στελέχη αποχωρήσαμε από το ΠΑΣΟΚ (...) Υπήρξαν συζητήσεις (...) και 
υπήρχε πρόταση να κατεβούμε ως πασοκογενές κόμμα. Η άποψη μου ήταν ότι κάτι τέτοιο 
(...) όχι μόνο δε θα συνέβαλλε θετικά, αλλά θα συνέβαλλε στην περαιτέρω πολυδιάσπαση της 
Αριστεράς στη χώρα μας (...) Είπαμε ότι δεν κατεβαίνουνε σαν κόμμα στις εκλογές αλλά 
αντίθετα θα επιδιώξουμε να υπάρξει στη χώρα μια κυβερνητική Αριστερά. Μια μεγάλη 
Αριστερά που θα έχει δυναμική. Δεν πίστευα σε αυτά τα ποσοστά για να είμαι ειλικρινής. Κάναμε
 όμως προσπάθεια, κάναμε μια διακήρυξη, συζητήσαμε με όλα τα κόμματα και τις συλλογικότητες
 (...) Φιλοδοξούμε να αποτελέσουμε έναν χώρο υποδοχής αλλά και έκφρασης των πασοκογενών
 δυνάμεων που έχουν ήδη αποδεσμευτεί ή θα αποδεσμευτούν στο μέλλον».
Στην ερώτηση αν «στη χάραξη πολιτικής παίζει ρόλο η δική τους άποψη» απαντά: «Προφανώς. 
Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4.5% είχε μια άλλη απεύθυνση στο κοινωνικό σύνολο. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 28%
 έχει μια εντελώς διαφορετική απεύθυνση (...) θα ασκήσει υπεύθυνη αντιπολίτευση, είμαι βέβαιος 
για αυτό». Ο Αντ. Κοτσακάς διαψεύδει τον εαυτό του και τα όσα ισχυριζόταν δέκα μέρες 
πριν τις εκλογές. Επιβεβαιώνει όμως την οργανωμένη αιμοδοσία του ΣΥΡΙΖΑ από δυνάμεις του 
ΠΑΣΟΚ και την προσπάθεια ανασύστασης της σοσιαλδημοκρατίας ως προϋπόθεση για να 
σταθεροποιηθεί το αστικό πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.

από Ριζοσπάστη

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Ν.Ε ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ


Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
Δεν θα φέρει ανακούφιση στο λαό η νέα συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ 
Η νέα συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ δεν πρόκειται να επιφέρει ανακούφιση στα λαϊκά στρώματα που δεινοπαθούν από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Αυτό που η συγκυβέρνηση εμφανίζει ως επαναδιαπραγμάτευση δυσμενών όρων των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης είναι μια αναγκαστική αναπροσαρμογή που επιβάλλει το βάθεμα της κρίσης στην Ελλάδα και στις πιο ισχυρές οικονομικά χώρες της Ευρωζώνης. Αυτή η αναπροσαρμογή θα καθοριστεί από τις οξυμένες αντιθέσεις και τις προσωρινές συμφωνίες μεταξύ των ηγετικών δυνάμεων της ΕΕ σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης. Όποια κι αν είναι η κατάληξή τους δεν θα βάλουν φρένο και δεν θα ματαιώσουν τη χρεοκοπία και εξαθλίωση του λαού.
Η συμμετοχή ενός "αριστερού" κόμματος στη συγκυβέρνηση, δεν πρόκειται να επιφέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα για το λαό. Με τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση, η πλουτοκρατία επιδιώκει να κερδίσει χρόνο και ανοχή από το λαό.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται μπροστά σε σκληρές δοκιμασίες και νέους μεγάλους κινδύνους. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο και για αναμονή. Η αστική τάξη, η ΕΕ και τα κόμματά τους θα επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν τα αρνητικά για το λαό εκλογικά αποτελέσματα, για να κυριαρχήσει η ηττοπάθεια και η μοιρολατρία.
Το ΚΚΕ, στη Βουλή, θα καταθέτει και σχέδια νόμου και τροποποιήσεις για καίρια λαϊκά προβλήματα. Ανάμεσα στα πρώτα θα είναι η κατάργηση των Μνημονίων, της Δανειακής Σύμβασης και όλων των σχετικών νόμων που πέρασαν από την προηγούμενη Βουλή στο μεσοδιάστημα.
Το ΚΚΕ, με όλες του τις δυνάμεις, στη Βουλή και στο λαό, θα ριχτεί στη μάχη για να οργανώσει την εργατική - λαϊκή παρέμβαση, πάλη και αντεπίθεση για την προστασία των ανέργων και της λαϊκής οικογένειας, για να εξασφαλιστούν τα φάρμακα, η λειτουργία των νοσοκομείων, για να εμποδιστεί η φορολογική εξόντωση, η νέα σφαγή μισθών και συντάξεων.Για να προστατευτούν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και να εξασφαλιστεί η λειτουργία της εκπαίδευσης, που είναι σοβαρά υποχρηματοδοτούμενη. Για δημόσια έργα που υπηρετούν το λαό και δημιουργούν θέσεις εργασίας. Για να εμπιστευτεί ο λαός τη δύναμή του, να σηκώσει κεφάλι απέναντι στους εκμεταλλευτές του, να τους εμποδίσει και να τους ανατρέψει.
21 – 6 – 2012 

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ - Πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012




Πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ΚΕ στις 18 Ιουνίου 2012 με θέμα την πρώτη 
τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης της 17ης Ιουνίου και τις
 μετεκλογικές εξελίξεις. Η τοποθέτηση της ΚΕ θα συζητηθεί ως τις ΚΟΒ και τις 
οργανώσεις της ΚΝΕ, σε συσκέψεις με συνεργαζόμενους, φίλους και οπαδούς του
 Κόμματος ώστε να συγκεντρωθούν γνώμες και υποδείξεις. Η εκτίμηση θα 
ολοκληρωθεί στην ΚΕ, αφού συγκεντρωθούν οι απόψεις και οι υποδείξεις,
 οι παρατηρήσεις και για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις Μαΐου - Ιουνίου,
 που θα χαράξει και τα άμεσα καθήκοντα του Κόμματος.

Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 

Η ΚΕ συνοψίζει την πρώτη της τοποθέτηση που θέτει για συζήτηση ως εξής:
Το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012 είναι αρνητικό για το λαό ο οποίος 
έχει δεχθεί καίρια πλήγματα από τις συνέπειες της οικονομικής καπιταλιστικής 
κρίσης στην Ελλάδα. Τα ορατά αρνητικά στοιχεία καταρχήν είναι τα παρακάτω:

- Οι μεγάλες απώλειες του ΚΚΕ, σε αναντιστοιχία με την απήχηση των θέσεων 
και της δράσης του, μπροστά στις αρνητικές εξελίξεις που προβλέπονται.
 Συντελέσθηκε κάτω από την πίεση του ρεύματος των αυταπατών και της λογικής 
του δήθεν μικρότερου κακού,του ανώδυνου και εύκολου δρόμου ότι είναι δυνατόν 
να σχηματισθεί μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης, στο έδαφος της εξουσίας των
 μονοπωλίων και της ενσωμάτωσης στην ΕΕ, η οποία θα καταφέρει να βάλει φρένο
 στην επιδείνωση της θέσης του λαού. Επέδρασε ταυτόχρονα και το κλίμα φοβίας
 και τρομοκρατίας για την έξωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Συντελέσθηκε 
σε συνθήκες συστηματικής και ύπουλης επίθεσης των ιδεολογικοπολιτικών 
μηχανισμών του συστήματος ως και με την συστηματική χρησιμοποίηση του 
διαδικτύου. Βασικός στόχος ήταν η αποδυνάμωση του Κόμματος ώστε να 
αποτραπεί η άνοδος του εργατικού κινήματος σε συνθήκες που χειροτερεύει 
η θέση του λαού.
Η ΚΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζομένους, όλους όσοι παρά τις πιέσεις και τους 
εκβιασμούς άντεξαν και έδωσαν την ψήφο τους για μια ακόμη φορά στο ΚΚΕ, 
συσπειρώθηκαν στο κάλεσμα για να αντιμετωπισθεί η προσπάθεια αποδυνάμωσής του.
 Εκτιμά και χαιρετίζει την ηρωική δράση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ 
κατά την διάρκεια της δύσκολης αυτής εκλογικής αναμέτρησης.

-H αύξηση της ΝΔ που την έφερε πρώτο κόμμα και βάση για τον σχηματισμό 
κυβέρνησης συνεργασίας. Η πολιτική της ΝΔ είναι αντεργατική, αντιλαϊκή, 
θα επιδιώξει να φορτώσει τα βάρη της όξυνσης της κρίσης στο λαό διασφαλίζοντας 
την δυνατότητα ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. 
Έχει δώσει όλες τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις στην αστική τάξη και την ΕΕ για την «ευρωμονοδρομική» στρατηγική της. Τα χειρότερα είναι μπροστά και όχι το 
αντίθετο που ισχυρίσθηκε ο Α. Σαμαράς. Η διαφαινόμενη κυβέρνηση συνεργασίας 
θα κινηθεί στην κατεύθυνση του «ευρωμονοδρόμου», στην αστική διαχείριση της κρίσης.

- Η αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ και στην δεύτερη εκλογική μάχη και ενώ αποκαλύφθηκε
 η διαχειριστική λογική του με το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε. 
Στο πρόγραμμα αυτό απαλείφθηκαν τα όποια φραστικά ριζοσπαστικά συνθήματα 
είχε προβάλλει στο εκλογικό πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές της 
6ης Μαΐου για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, 
την κατάργηση των αποκρατικοποιήσεων κλπ. Αναδείχθηκε σε πρόγραμμα 
αστικής διαχείρισης. 
Επέδειξε κραυγαλέο ενδοτισμό απέναντι στον ξένο παράγοντα.
Σε συνθήκες έντονης λαϊκής χειραγώγησης στηρίχθηκε από λαϊκές δυνάμεις 
που ήθελαν διαπραγμάτευση του Μνημονίου, μακριά από κάθε πνεύμα αντιπαράθεσης
 με την ΕΕ, αλλά και την ευρωζώνη.

-Η σταθεροποίηση της εκλογικής δύναμης της φασιστικής Χρυσής Αυγής, 
η μετατροπή της σε κοινοβουλευτικό κόμμα. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί σημαντικό 
όπλο για το αστικό πολιτικό σύστημα σε συνθήκες κρίσης για το τσάκισμα τ
ου εργατικού λαϊκού κινήματος, την επικίνδυνη για το λαό εξίσωση φασισμού 
και κομμουνισμού ως κρατική ιδεολογία και κατά συνέπεια πρακτική σε 
βάρος του ΚΚΕ.
Το συμπέρασμα είναι ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση 
ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού που αναπτύχθηκε στην διάρκεια
 της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού 
ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. 
Είναι φανερό ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο
 βάθος και σταθερότητα στον ριζοσπαστισμό καθώς δεν απέκτησαν την μαζικότητα
 και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό που απαιτούν οι 
συνθήκες. Σε τελευταία ανάλυση η όποια θετική τάση αναπτύχθηκε επηρεάσθηκε
 από το στενό αντιμνημονιακό περιεχόμενο, από την μείωση των απαιτήσεων 
σε συνθήκες εξάπλωσης της φτώχειας, μαζικής ανεργίας.
Το εκλογικό αποτέλεσμα συμβάλλει στην προώθηση και ενίσχυση των σχεδίων 
της αστικής τάξης της χώρας να αντικατασταθεί το σύστημα εναλλαγής των δύο
 αστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από ένα νέο δίπολο, την κεντροδεξιά με πυρήνα τη ΝΔ και την κεντροαριστερά με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ που απορρόφησε ένα μεγάλο μέρος 
των οργανωμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Διευκολύνονται τα σχέδια ανασύνταξης της σοσιαλδημοκρατίας που έχει αποδειχθεί χρήσιμη για την αστική τάξη όσο αφορά
 την αλλοίωση της ριζοσπαστικής συνείδησης υπέρ του «ευρωμονοδρόμου», 
το χτύπημα και τον έλεγχο του εργατικού κινήματος.

-Η ΚΕ καλεί όλους εκείνους που προτίμησαν αυτήν την φορά να ψηφίσουν αντί το ΚΚΕ, 
άλλα κόμματα και ιδιαιτέρα ΣΥΡΙΖΑ να προβληματισθούν πολύ σοβαρά έστω και εκ 
των υστέρων. Καλεί γενικότερα τον εργαζόμενο λαό να σκεφθεί ψύχραιμα πάνω σε
 μια σειρά γεγονότα που μεσολάβησαν από τις 6 του Μάη ως τις 17 Ιούνη και 
που έδωσαν ξεχωριστά και πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά στην εκλογική αναμέτρηση, 
τέτοια που σε καμία προηγούμενη δεν είχαμε ζήσει σε όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης. Συγκεκριμένα πρόκειται για:

α. Την άνευ προηγουμένου άμεση, προκλητική, απροκάλυπτη επέμβαση στην εκλογική αναμέτρηση της Κομισιόν με ηγετικούς της παράγοντες, της Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ, των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Όλων δηλαδή εκείνων που εκφράζουν αντιτιθέμενα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων, άρα επιθυμούσαν να εκφοβιστεί ο ελληνικός λαός, να παραιτηθεί ακόμα και από το αίτημα για την κατάργηση του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης που ήταν στο επίκεντρο της εκλογικής μάχης της 6ης Μαΐου. Αν και το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είχε σημαντική άνοδο και κινητοποιήσεις πανευρωπαϊκής απήχησης, δεν είχε ούτε τον προσανατολισμό ούτε την μαζικότητα-οργανωτικότητα ώστε άμεσα να απειλεί την αστική εξουσία του κεφαλαίου. Αν και το μέγεθος της Ελλάδας είναι πολύ μικρό στα πλαίσια της ΕΕ, ωστόσο η βαθειά ενσωμάτωσή της στην ευρωζώνη, η βαθειά παρατεταμένη κρίση της σε συνδυασμό με την εκδήλωση της ύφεσης στην ευρωζώνη έκαναν επιτακτική την παρέμβαση των διεθνών συμμαχιών μέσα και έξω από την ΕΕ για να ανακοπεί κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος στην Ελλάδα και διεθνούς επίδρασής του. Σ' αυτά τα πλαίσια εκδηλώθηκε η συστηματική προσπάθεια να συγκροτηθεί ένα νέο δίπολο με βάση την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκαν οι ελληνικές εκλογές του Ιουνίου ως ένα πείραμα και εργαλείο στην υπηρεσία των ανταγωνισμών ανάμεσα στην Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία στο φόντο της νέας όξυνσης της κρίσης. Η συζήτηση για τροποποιήσεις στην συνταγή λιτότητας της ΕΕ δεν ξεκίνησε με τις ελληνικές εκλογές της 6ης Μαΐου, είχε προηγηθεί στο φόντο ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων εντός της ΕΕ και με την συμμετοχή σ' αυτές των ΗΠΑ και προσωπικά του προέδρου Ομπάμα. Οι ελληνικές εκλογές και οι εξελίξεις αξιοποιήθηκαν ως μοχλός για τις μεταξύ τους διενέξεις ενόψει και της συνόδου της ΕΕ στις 28-29 Ιουνίου, της συνόδου του G7 και της συνόδου του G20 18-19 Ιουνίου. Η αντιμερκελική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιήθηκε από ένα μέρος των ευρωπαίων ανταγωνιστών προς την Γερμανία, όπως και από την πλευρά των ΗΠΑ, σε αντίθεση με το άλλο μέρος που υποστήριζε ότι η κατάργηση του Μνημονίου θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, θα προκαλέσει ενδεχομένως και την διάλυσή της.

β. Την ανακοίνωση του ΣΕΒ για την αναγκαιότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας και με τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Την φανερή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από ένα τμήμα μονοπωλιακών ομίλων και συγκροτημάτων των ΜΜΕ, και της κρατικής ραδιοτηλεόρασης.

γ. Την ομαδική μετακόμιση ενός μεγάλο μέρους στελεχών του ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα από τις πρώην ΔΕΚΟ, Τράπεζες, την δημόσια διοίκηση και άλλων κεντρικών στελεχών του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι πήραν ενεργό μέρος στην οργάνωση του εκλογικού του αγώνα, στην οργανωμένη μετακίνηση σημαντικού μέρους της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ προς το ΣΥΡΙΖΑ.

δ. Την ομοφωνία όλων των κομμάτων του «ευρωμονοδρόμου» ότι στην Ευρώπη πνέει θετικός αέρας αλλαγής και ότι η τροποποίηση του Μνημονίου ακόμα και της δανειακής συμφωνίας μπορούσε να φέρει ανακούφιση και θετική προοπτική στον ελληνικό λαό και γενικότερα, παρ' όλο που προετοιμάζονται εναλλακτικά αντιδραστικά ενδεχόμενα για να προχωρήσουν ενιαία οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη μέλη της: Ενίσχυση των υπερεξουσιών της Κομισιόν και όξυνση των αντιθέσεων που φέρνει επιδείνωση της ανισομετρίας και των φυγόκεντρων δυνάμεων, ακόμα και την αποσύνθεση της ευρωζώνης.

Οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ιδιαίτερα της 17ης Ιουνίου εξελίχθηκαν σε πρωτοφανή επιχείρηση χειραγώγησης της ψήφου, με εκβιασμούς, παραπληροφόρηση, επίθεση στο Κόμμα για την άρνηση να συμμετέχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης, χειραγώγηση που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η επίθεση στο Κόμμα είχε στόχο την στρατηγική του, την άρνηση συμμετοχής σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης.
Είναι βέβαιο ότι μετά τις εκλογές θα αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα γύρω από τα παρασκήνια των ανταγωνισμών και την χρησιμοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ σ' αυτά.

Β. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Η πολιτική γραμμή και οι προβλέψεις του ΚΚΕ που επιβεβαιώνονται με βάση και τις ίδιες εξελίξεις, θα είναι στήριγμα και σημαντική βοήθεια στον αγώνα του λαού. Ο λαός θα έχει την ευκαιρία να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι ριζοσπάστες αριστεροί θα έχουν επίσης την δική τους ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για την σημασία που είχε να στηρίξουν εκλογικά το ΚΚΕ ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει την μάχη στην συνέχεια για την ανασύνταξη του κινήματος και την απόκρουση της νέας επίθεσης.

Το ΚΚΕ έδωσε την μάχη κόντρα στο ρεύμα της φοβίας και μοιρολατρίας, των ποικιλώνυμων απειλών (από την έξωση από την ευρωζώνη ως την ακυβερνησία), και της αυταπάτης που συστηματικά καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέδειξε στον λαό τον χαρακτήρα της κρίσης και των προϋποθέσεων για διέξοδο υπέρ των εργαζομένων, τις προϋποθέσεις για να συμμετέχει το ΚΚΕ στην διακυβέρνηση, που συνδέονται με την αποδέσμευση, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση, δηλαδή την διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Έδωσε την μάχη αυτή παίρνοντας υπόψη τον κίνδυνο του εκλογικού κόστους. Η παραμικρή όμως υποχώρηση του Κόμματος στην πίεση για συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης θα οδηγούσε στον αφοπλισμό και στην υποχώρηση-ήττα του εργατικού κινήματος, στη ματαίωση της προσπάθειας για την συγκρότηση ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που συγκρούεται με την πολιτική γραμμή των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Θα ακύρωνε κάθε προσπάθεια για συσπείρωση στην πάλη για τα καθημερινά προβλήματα που οξύνονται όλο και πιο πολύ, στην προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Το ΚΚΕ θα βρίσκονταν σε μια πρακτική ακύρωσης της συνέπειας και σταθερότητας λόγων και έργων, καθώς από το Κόμμα ζητούνταν επιζήμιες, καθοριστικά λαθεμένες υποχωρήσεις τόσο από το πρόγραμμά του όσο και από τα άμεσα καθήκοντα πάλης. Έχει μεγάλη σημασία ότι σε τέτοιες συνθήκες, όπου μια σειρά άλλα κομμουνιστικά κόμματα μένουν έξω από τα κοινοβούλια ή διαχέονται σε σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά αριστερά σχήματα στην Ευρώπη, το ΚΚΕ παρέμεινε όρθιο με λιγότερη εκλογική δύναμη σε σύγκριση με την ευρύτερη πολιτική του επιρροή. Η στρατηγική του για τους δύο δρόμους ανάπτυξης, για την αναγκαιότητα της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας και την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, η διεύρυνση και εμβάθυνση των δεσμών του με την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, παραμένει στοιχείο νέας εξόρμησης στο λαό ώστε να κρατηθεί όρθιος, να μη λυγίσει μπροστά στις νέες περιπέτειες που τον περιμένουν.

Η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ σε συνθήκες αφόρητης πίεσης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να ερμηνευθεί μόνο από τους υπαρκτούς αντικειμενικούς λόγους. Οπωσδήποτε επηρεάζεται αποφασιστικά από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης η οποία δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από το κόμμα, αλλά και από τον γενικότερο συσχετισμό δυνάμεων.

Η ΚΕ και όλο το Κόμμα με ουσιαστική συζήτηση χρειάζεται να εξετάσει τους γενικότερους υποκειμενικούς παράγοντες που μεσοπρόθεσμα επιδρούν στην πολιτική διείσδυση του Κόμματος ή σε υποκειμενικές αδυναμίες κατά την προεκλογική περίοδο ανεξάρτητα από την επίδραση ή τον βαθμό επίδρασης στο εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να μας εφησυχάζει ότι η πολιτική μας επιβεβαιώνεται ως προς τις εξελίξεις. Απαιτείται να εξετάσουμε το επίπεδο ικανότητας του Κόμματος με κριτήριο πώς ανταποκρινόμαστε σε όλες τις συνθήκες.

Το 18ο Συνέδριο και οι κατοπινές αποφάσεις της ΚΕ έχουν επισημάνει εκείνους τους παράγοντες που καθορίζουν την ικανότητα του κόμματος να αντιστοιχείται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις: πώς δρα και δουλεύει στις εργατικές λαϊκές μάζες, στο κίνημα και στις οργανώσεις του, στην κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, στη κοινωνική συμμαχία, στη δουλειά στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες. Συνδέεται επίσης με ζητήματα επίσης της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς μέσα στο κόμμα και στην εργατική τάξη, στη νεολαία. Η εκλογική μάχη προσφέρεται για πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα, για νέες πλευρές που πρέπει να εξετασθούν καλύτερα και που επέδρασαν ως ένα βαθμό και στην εκλογική μάχη. Δεν αρκεί να έχεις σωστή στρατηγική και μαχητικότητα, απαιτείται να μελετήσουμε καλύτερα πως κατακτάμε την μεγαλύτερη-όσο γίνεται- επάρκεια που αντιστοιχεί στο ύψος των καθηκόντων αλλά και στην ταχύτητα των εξελίξεων. Απαιτείται να γίνουμε πιο απαιτητικοί και αυστηροί σε ζητήματα καθοδήγησης, οργάνωσης, πρακτικού προσανατολισμού, δράσης στις εργατικές λαϊκές μάζες. Μπορεί αυτές οι αδυναμίες να μην έπαιξαν καθοριστικό παράγοντα στο εκλογικό ποσοστό, στις συγκεκριμένες εκλογικές συνθήκες, όπου ήταν δύσκολο να αναχαιτισθεί το ρεύμα φόβου και κυρίως αυταπατών, όμως παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην προετοιμασία, ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα, μπροστά στα νέα και πολύ σύνθετα καθήκοντα που μας περιμένουν.

Γ. ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ 

Το ΚΚΕ θα παλέψει και θα επιδιώξει να συναντηθεί με τις ριζοσπαστικές εργατικές λαϊκές δυνάμεις ώστε να μη χρεωθεί και να μη πληρώσει ο λαός την πολιτική χρεοκοπία της κυβέρνησης που ετοιμάζεται να σχηματισθεί. Να μη χαθεί η ελπίδα, να αποκτήσει δύναμη ο λαός, να παρεμποδίσει νέα μέτρα, να παλέψει για παραχωρήσεις, να κατακτήσει τη δική του εξουσία. Στο επίκεντρο της προσοχής του είναι η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέες ηλικίες, οι γυναίκες.
Για να αντιμετωπιστεί το κύμα της απογοήτευσης από την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Για να αποτραπεί να κυριαρχήσει ο φόβος και η απογοήτευση, να μη σταθεροποιηθεί ένα αντιδραστικό πολιτικό σκηνικό στο φόντο των κοινοβουλευτικών αυταπατών, σε συνθήκες εμβάθυνσης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Η ελπίδα, η αγωνιστική ανάταση είναι θέμα και προσωπικής ευθύνης του καθένα και της καθεμιάς που ακολουθούν το δρόμο του ριζοσπαστισμού, έχουν αριστερή πολιτική σκέψη. Είναι ζήτημα πριν απ' όλα ευθύνης της εργατικής τάξης.

Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ δεν είναι να στηρίξει μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού.

Το ΚΚΕ διαθέτει πολύτιμη ιστορική και σύγχρονη πείρα, ικανότητα αντοχής και αγωνι στικής προσαρμογής σε συνθήκες απότομης ανόδου του κινήματος αλλά και πισωγυρίσματος του εργατικού κινήμα τος. Μπορεί να συνδυάζει τα άμεσα και γενικότερα αιτήματα, να ενοποιεί αγωνιστικές δυνάμεις σε ενιαίο πολιτικό στόχο.

α. Θα δώσει την μάχη μαζί με το λαό και τη νεολαία να μη χρησιμοποιηθεί ελληνικό έδαφος, να μην υπάρξει ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο κατά της Συρίας και του Ιράν που ετοιμάζεται ίσως μετά τις αμερικανικές εκλογές.

β. Το ΚΚΕ με συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα, θα καταθέτει και σχέδια νόμου και τροποποιήσεις για καίρια λαϊκά προβλήματα. Ανάμεσα στα πρώτα θα είναι η κατάργηση των Μνημονίων, της Δανειακής Σύμβασης και όλων των σχετικών νόμων που πέρασαν από την προηγούμενη βουλή στο μεσοδιάστημα.

γ. Άμεσα θα στηρίξει την οργάνωση του εργατικού κινήματος και των συμμάχων του για την αντιμετώπιση απολύτως επειγόντων προβλημάτων όπως είναι η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, της λειτουργίας των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων, της προστασίας των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, την ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας από την βαριά άμεση και έμμεση φορολογία, τα οξυμένα προβλήματα νεολαίας, γυναικών, υπερηλίκων, ΑΜΕΑ. Σε περίπτωση άναρχης πτώχευσης και νέας εσωτερικής υποτίμησης θα στηρίξει κάθε λαϊκή πρωτοβουλία, αλληλεγγύη και συσπείρωση που θα βοηθήσει το λαό να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ανάγκες του.

δ. Θα επιδιώξει την λαϊκή συσπείρωση εν όψει της απόφασης της ΕΕ που θα συνεδριάσει στις 28-29 Ιούνη για να ξεκινήσει η συζήτηση για τις υπερεξουσίες της Κομισιόν.

ε. Η ΚΕ καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες να δράσουν άμεσα μέσα από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες για να αλλάξει δραστικά ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και οργανώσεις, για να πάρουν ενεργητικό μέρος στα πρωτοβάθμια σωματεία τα εκατομμύρια εργαζόμενοι που ως τώρα δεν μετέχουν.

Η ΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και τους οπαδούς να συμβάλλουν στην μελέτη και αντιμετώπιση των γενικότερων αδυναμιών και ελλείψεων και υποκειμενικού χαρακτήρα που υπάρχουν όσο αφορά την δράση μας στο κίνημα στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, στο χωριό, στους χώρους της μάθησης, για την ανασύνταξη του κινήματος. Δίχως αυτή την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση μιας πιο ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας δεν είναι δυνατόν ο λαός να τα βγάλει πέρα, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να αντιμετωπίσουν την πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση που θα ενταθεί σε βάρος του κόμματος με πρόσχημα το εκλογικό αποτέλεσμα.

ΑΘΗΝΑ 18/6/2012                           
Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ή ΟΤΑΝ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΜΠΑΛΙΝ


Έχουμε πολλές φορές τονίσει ότι ο αντιμνημονιακός λόγος γίνεται κοροϊδία για τον λαό όταν παραμένεις δεμένος στο άρμα της Ε.Ε και της πλουτοκρατίας. Τα ίδια ο Σαμαράς τότε, τα ίδια και ο Τσίπρας σήμερα..


«Μας λένε κάποιοι ότι το ερώτημα σήμερα είναι Μνημόνιο ή Χρεοκοπία. 
Αυτό μας είχαν πει και πέρσι το Μάιο. Μνημόνιο ή Χρεοκοπία. 
Όπως αποδείχθηκε, όμως, το Μνημόνιο μας έφερε πιο κοντά στη χρεοκοπία.

Και το μεσοπρόθεσμο δεν θα την αποτρέψει. Θα μας βυθίσει ακόμα
 περισσότερο στην παράλυση που φέρνει την χρεοκοπία πιο κοντά.

Κάποιοι μας απείλησαν με τα διλήμματα του τύπου: Μεσοπρόθεσμο ή .. τανκς!


Κάποιοι άλλοι, πριν ένα μήνα, είχαν απειλήσει: Μεσοπρόθεσμο ή δραχμή!


Πρόκειται για προπαγανδιστική εκστρατεία φόβου, η οποία δεν πείθει κανένα. 
Απλώς δημιουργεί πανικό στην αγορά και αποσταθεροποιεί την Οικονομία.

Κάθε φορά που ακούγονται τέτοιες ανοησίες, το μόνο δυστυχώς
 που γίνεται είναι να υπάρχει φυγή κεφαλαίων από τις τράπεζες.

Όμως ο Ελληνικός λαός δεν εκβιάζεται πια.


Απλώς η αγορά κακοποιείται. 
Ας το καταλάβουν και ας σταματήσουν επιτέλους, 
αυτό το πυροτέχνημα ανευθυνότητας»

Αντώνης Σαμαράς – Πρακτικά Βουλής 28 Ιούνη 2011  


Ο κ. Τσίπρας λέει σήμερα αυτά ακριβώς που έλεγε ο Σαμαράς πριν τον σύρουν στο δεύτερο μνημόνιο και την συγκυβέρνηση. 

 Δείξε εμπιστοσύνη στην μόνη δύναμη που αταλάντευτα είναι δίπλα σου. Ψήφισε ΚΚΕ

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Χρειάζεσαι ένα ισχυρό ΚΚΕ τώρα! Όχι αύριο αλλά τώρα!





Πλησιάζει η ώρα της πιο κρίσιμης και πιθανόν οριστικής, στην φάση αυτή, εκλογικής αναμέτρησης.

Το ΚΚΕ βρέθηκε στο στόχαστρο με έναν ιδιόμορφο τρόπο. Οι λύκοι φόρεσαν την προβιά τους και ξεχύθηκαν. Τους πήρε όλους ο πόνος για την εκλογική δύναμη του ΚΚΕ! Προσέξτε: για την εκλογική του δύναμη και όχι για την αποτελεσματικότητά του στην διεκδίκηση της λύσεως των προβλημάτων και βασάνων του λαού. Η συνισταμένη απλή; Το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει τώρα που υπάρχει η δυνατότητα «αριστερής κυβέρνησης». Το νέο δίλημμα στήθηκε: Το Κόμμα είτε να μπει στην λογική της κυβερνητικής σύμπραξης αρνούμενο τον ίδιο τον εαυτό του αποκομίζοντας κάποια πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη είτε να υποστεί εκλογική πίεση. Το ΚΚΕ διάλεξε και  δεν νομίζω να εξέπληξε κανέναν. Αν πούμε ψέματα στον κόσμο, αν μπούμε στην λογική της διαχείρισης της εξαθλίωσης του λαού, αν συμβάλουμε και εμείς στην τρομοκράτηση ή τον εφησυχασμό του τότε δεν μας αξίζει να είμαστε το ΚΚΕ.
Θέλουν το ΚΚΕ είτε στην «κυβέρνηση» είτε παροπλισμένο και ξεδοντιασμένο στην γωνιά! Δηλαδή ακίνδυνο! Τρέμουν ένα ΚΚΕ που θα τους χαλάσει τα νέα σχέδια καθήλωσης των δικαιωμάτων του λαού, που θα ενημερώνει και θα κινητοποιεί την εργατική τάξη και όλο τον λαό, που δεν θα απαρνηθεί το όνειρο της λαϊκής, εργατικής εξουσίας.

Η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι γνωστή. Δεν είναι ακριβές ότι το πρόγραμμά τους είναι μόνο το Μνημόνιο. Το πρόγραμμά τους είναι η πολιτική πρακτική καθ όλο το διάστημα που κυβέρνησαν, είναι οι αντεργατικοί νόμοι που ψήφισαν και πριν το Μνημόνιο, είναι το χειροπόδαρο δέσιμο στις αποφάσεις της ΕΕ. Η επαναδιαπραγμάτευση που προτείνουν δεν είναι παρά η αποτελεσματικότερη διαχείριση της φτώχειας στην οποία μας καταδίκασαν προκειμένου να εξασφαλιστούν τα κέρδη των τοκογλύφων και της πλουτοκρατίας. Σου λένε να συνεχίσεις να κάνεις θυσίες χωρίς κανένα αποτέλεσμα υπό τον τρόμο που καλλιεργούν. Καμία ψήφο σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ!

Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να γίνει ο νέος πόλος της σοσιαλδημοκρατίας. Ανάμεσα στα άλλα έχουν μπερδέψει και την έννοα της πολιτικής αντιπαράθεσης. Όποτε νιώθει στριμωγμένος ως προς τις θέσεις του και την συνεχή μετατόπισή του προς τα δεξιά και αντί να αντιπαρατεθεί στην ουσία πιάνει άλλο τροπάρι και ζητά «να τα αφήσουμε τώρα αυτά, να βάλετε πλάτη, θα τα βρούμε μετά, δεν είναι εχθρός ο ΣΥΡΙΖΑ» και πόσα άλλα. Φτάνει πια. Στον ΣΥΡΙΖΑ είμαστε ακόμα πιο αυστηροί γιατί εγκλωβίζει και αριστερούς ανθρώπους. Ας απαντήσουν στην ουσία.
Από τα πολλά που με τρομάζουν είναι η ευκολία με την οποία, όποτε η αστική τάξη του κουνά του δάχτυλο, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει το χατίρι και στρογγυλεύει τις θέσεις του. Έφτασε να «επικαιροποιήσει» λέει το πρόγραμμά του που συντάχθηκε μεν τα 2009 αλλά είχε αναρτηθεί και τον Νοέμβριο του 2011! Γιατί αυτή η υποχώρηση στο όνομα ου ρεαλισμού; Έτσι αλλάζουν τα κομματικά προγράμματα; Μήπως άλλαξαν οι λαϊκές ανάγκες που απαιτούν αξιοπρεπή μισθό και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα;

Για το διαζύγιο του ΣΥΡΙΖΑ με την αριστερά που τουλάχιστον αγωνίζεται για την πλήρη καταγγελία του Μνημονίου και την κατοχύρωση των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων θα μπορούσα να παραπέμπω και μόνο στην προχθεσινή διακαναλική συνέντευξη του κυρίου Τσίπρα. Νομίζω πώς κάθε αριστερός αγωνιστής θα έπρεπε να την δει ξανά και ξανά. Κάπως έτσι έγινε η νομική μονομερής καταγγελία του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης  πολιτική καταγγελία και μετά ακύρωση, στη συνέχεια αντικατάσταση και τελικά επαναδιαπραγμάτευση επαχθών (ποιών;) όρων της δανειακής σύμβασης, σεβασμός των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας χωρίς «τσαμπουκά» αλλά με πειθώ ώστε να διασωθεί η «κοινωνική συνοχή», η κατάσταση δηλαδή εκείνη όπου «ένας λύκος και ένα πρόβατο συζητούν για το τι θα φάνε για δείπνο». Έτσι η κυβέρνηση της αριστεράς έγινε κυβέρνηση με πυρήνα την αριστερά! Έτσι το «καμιά θυσία για το Ευρώ»  έγινε μετά τις εκλογές «Ευρώ με κάθε τρόπο» Πόσα στραμπουλήγματα της γλώσσας χρειάζονται ακόμα για να καταλάβουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεχνά ακόμα και τις ελάχιστες διακηρύξεις του;  Θα μπορούσα ακόμα να θυμίσω την ανήκουστη συνάντηση με τους πρεσβευτές του G20 κεκλεισμένων των θυρών όπου επισήμως δόθηκαν διαβεβαιώσεις περί της μη διακινδύνευσης της θέσεως της χώρας στο σύστημα της ΕΕ. 

Ας μην ανησυχούν για τις «κατηγορίες» που προσάπτουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Σταθάκης, εκ των οικονομικών εγκεφάλων του κόμματος αυτού, στην Αυγή της 10-6-2012 αναλύει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ (http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=694117) και τονίζει ότι οι πηγές των εσόδων δεν μπορεί να είναι άλλες από τις συνήθεις και εξηγεί:
 «Πρώτον, την καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς αναφορικά με τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος ή, με άλλα λόγια, τη μείωση των τιμών των προμηθειών, αγαθών και υπηρεσιών, καθώς και έργων που εκτελεί το Δημόσιο. Δεύτερον, την άντληση πόρων, αλλά, κυρίως, τη βελτίωση της διαχείρισης των ευρωπαϊκών πόρων αναφορικά με τις επιδοτήσεις, τα έργα υποδομής και τα κοινωνικά προγράμματα. Οι δυνατότητες άντλησης ευρωπαϊκών πόρων αναμένεται να βελτιωθούν ανάλογα με τη μορφή που θα πάρει το “αναπτυξιακό πακέτο” που συζητιέται στην Ε.Ε. Η τρίτη πηγή είναι η σταδιακή αύξηση των φορολογικών εσόδων εφόσον διαμορφωθεί ένα ενιαίο, καθολικό και δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα σταθεροποιήσει τα φορολογικά έσοδα.»
Θα δυσκολεύονταν να διακρίνει κάποιος σε ποιον ανήκει το παραπάνω απόσπασμα, θα μπορούσε κάλλιστα να εκφέρεται από κάθε αστικό κόμμα. Όσο νεφελώδες και αν είναι πρέπει να θυμηθούμε ότι η μείωση αγαθών και υπηρεσιών δεν μπορεί να σχετίζεται με την διαφθορά και μάλιστα άμεσα, ότι η χρήση ευρωπαϊκών κονδυλίων και του ΕΣΠΑ συνεπάγεται ιδιωτικοποιήσεις, συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ελαστικές σχέσεις απασχόλησης. Όσον αφορά στο νέο φορολογικό σύστημα αυτό παραμένει στην σφαίρα του αγνώστου. Ούτε λέξη για πραγματική αναδιανομή του πλούτου, για άντληση εσόδων από την κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας.
          Ακολουθεί όμως και καλύτερο:  «Η ιδιωτική πρωτοβουλία θα ωφεληθεί από τις ριζικές μεταρρυθμίσεις που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη δημόσια διοίκηση, το φορολογικό σύστημα, τη διαφάνεια, τη δημιουργία αναπτυξιακών θεσμών, τις τομές που προβλέπονται στη χωροταξία και στα θέματα του περιβάλλοντος. Η σταθερότητα του πλαισίου λειτουργίας του ιδιωτικού τομέα από κοινού με τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης θα δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση των ιδιωτικών επενδύσεων.». Μάλιστα! Σε αυτό λοιπόν καλούν, υποκριτικά το ΚΚΕ να συμπράξει.  Στην εξασφάλιση καλύτερων όρων για το ιδιωτικό κεφάλαιο. Και μάλιστα ποιο είναι αυτό που καλείται να επενδύσει; Ο μικροεπιχειρηματίας ή ο κολοσσός που θα ορμήσει σε ενέργεια, περιβάλλον, τουρισμό, ναυτιλία;

Ας σκεφτεί ο κάθε εργαζόμενος τα «πέντε σημεία άμεσης ανακούφισης του ΣΥΡΙΖΑ» και πόσο μπορούν να τον ανακουφίσουν έστω και λίγο. (Θα πρότεινα μάλιστα να ρίξετε μια ματιά όχι στο συνοπτικό πρόγραμμα που κυκλοφορεί αλλά στο αναλυτικό στο διαδίκτυο. Υπάρχουν μικρές αλλά ιδιαίτερα ουσιώδεις διαφοροποιήσεις). Για τον κατώτερο μισθό τα έχουμε πει εδώ και πολύ καιρό. Ακόμα και αν επανέλθει παραμένει αδύνατον να ζήσει κανείς με αυτόν. Άλλωστε πραγματικός στόχος είναι η μείωση  του συνόλου των μισθών και κυρίως αυτών που ορίζονται με κλαδικές συμβάσεις και είναι το 80% του συνόλου των απασχολουμένων στον Ιδιωτικό τομέα. Και εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ περιέργως (;) δεν αναφέρει τίποτα για τον θεσμό της υποχρεωτικής διαιτησίας, τον μόνο που θα μπορούσε να διασφαλίσει κάπως τα πράγματα. Ούτε η μετενέργεια ούτε η υποχρεωτική επεκτασιμότητα μπορούν να δώσουν λύσεις. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ στο αναλυτικό πρόγραμμά του εξαγγέλλει την κατάργηση των χαρατσιών μόνο για τους απόλυτα εξαθλιωμένους «Μέτρα άμεσης φορολογικής ανακούφισης (χαράτσι κ.λπ.) για την πρώτη κατοικία, τους ανέργους και όσους ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας.»  Το συνοπτικό πρόγραμμα παρουσιάζει και τους μελλοντικούς στόχους σαν σημερινούς. Κουβέντα βέβαια γα την επιστροφή των αδίκως και παρανόμως καταβληθέντων (όπως και οι ίδιοι υποστήριζαν) χαρατσιών. Προκύπτει λοιπόν κάτι ουσιώδες. Στην Φλώρινα εκατοντάδες πολίτες συσπειρώθηκαν στην Λαϊκή Επιτροπή και οργανωμένα αρνούμαστε να υποκύψουμε στον εκβιασμό και να πληρώσουμε το χαράτσι και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε. Χιλιάδες ακόμα κάνουν  το ίδιο έστω ανοργάνωτα. Η πλειοψηφία αυτών δεν ανήκουμε στις ομάδες εξαθλίωσης που περιγράφει παραπάνω ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε όλους εμάς λοιπόν που θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε και δίνουμε έναν πολιτικό τι θα κάνει αυτή η «κυβέρνηση με πυρήνα την αριστερά» από τη στιγμή που έστω σε πρώτη φάση θα διατηρήσει το χαράτσι; Τι θα κάνει για τους 500.000 συνανθρώπους μας που ήδη αντιστέκονται και τώρα απειλούνται; Θα μας κόψει το ρεύμα; Θα διατάξει μέτρα αναγκαστικής είσπραξης μέσω Δ.Ο.Υ; τι λοιπόν;  

Στις δύσκολες ώρες που έρχονται δεν έχει θέση ούτε η τρομοκρατία του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της ΔΗΜΑΡ ούτε οι εκπτώσεις, τα πισωγυρίσματα και ο εφησυχασμός του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός μας αξίζει κάτι καλύτερο. Δεν είναι «αριστερή κυβέρνηση» η σωτηρία της κοινωνικής συνοχής και  της εξουσίας των καπιταλιστών με την διαχείριση της εξαθλίωσης, με ένα παρακαλεστό κατοστάρικο πάνω ή κάτω (που και γι αυτό πάρα πολύ αμφιβάλλουμε) την ώρα που στα άμεσα μέτρα δεν περιλαμβάνεται καν το θέμα της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης.

Ο λαός έναν τρόπο έχει. Να σηκώσει ανάστημα, να διαλύσει τα μίζερα ψευτοδιλήμματα να κάνει πανίσχυρο το ΚΚΕ, πιο ισχυρό από τις 6 Μαΐου. Να τους χαλάσει τα σχέδια. Αδύναμο ΚΚΕ σημαίνει και αδύναμο λαϊκό κίνημα, αδύναμο ΠΑΜΕ και Λαϊκές επιτροπές. Σημαίνει ότι από τις 18 του μήνα ο εργαζόμενος θα είναι πιο αδύναμος και ανυπεράσπιστος όταν θα περνάει την πύλη της δουλειάς. Αδύναμο ΚΚΕ σημαίνει ότι δεν θα μπορεί κοινοβουλευτικά, αν του λείπουν οι αναγκαίες έδρες, να φέρει το σχέδιο νόμου που θα καταργεί πραγματικά το Μνημόνιο, δεν θα μπορεί να ασκεί πίεση, να διορθώνει όσο μπορεί τα μέτρα είτε της μιας είτε της άλλης εκδοχής της ίδιας πολιτικής. Το ισχυρό ΚΚΕ, που δεν μπορούν να βάλουν στο χέρι είναι αυτό που τους φοβίζει, αυτό που μπορεί να τους αναγκάσει σε παραχωρήσεις.

Μην σκεφτείς ότι δεν τρέχει και τίποτα, το ΚΚΕ ίσως έχει και άλλη ευκαιρία. Ακόμα και αν δεν το ψήφισες την προηγούμενη φορά πρέπει να το κάνεις τώρα. Ξέρεις από την πείρα σου ποιες δυσκολίες έρχονται και ξέρεις πώς και με ποιους μπορείς να τις αντιμετωπίσεις.

Μην αφήσεις την ψήφο σου στο ΚΚΕ «για άλλη φορά» γιατί το δυνατό ΚΚΕ το χρειάζεσαι ΤΩΡΑ και όχι «κάποια άλλη φορά».


Βασίλης Καραντζίδης
Υποψήφιος Βουλευτής Φλώρινας του ΚΚΕ

ΔΕΙΤΕ ΖΩΝΤΑΝΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Θα μεταδοθεί ζωντανά από το το kke.gr  





Για την «επαναδιαπραγμάτευση» του ΣΥΡΙΖΑ


Για την «επαναδιαπραγμάτευση» του ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
O κ. Τσίπρας είπε σε συνέντευξή του («Αυγή», 10/6/2012):
«Εμείς ξεκινάμε από μια βάση εκτίμησης. Οτι κανέναν δε συμφέρει και άρα κανένας εταίρος δεν θέλει ούτε χρεοκοπία ούτε διατάραξη της συνοχής στην Ευρωζώνη. Αυτό δημιουργεί σημαντικές δυνατότητες για διαπραγμάτευση. Επιπλέον, ας θυμόμαστε ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι των χρημάτων της δανειακής σύμβασης επιστρέφει στους ίδιους τους δανειστές μας για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων ομολόγων. Επομένως, μια αρνητική στάση τους στο ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης θα είχε άμεσες συνέπειες σε ένα σύστημα που ήδη δοκιμάζεται από την εξάπλωση της κρίσης. Γι' αυτό πιστεύουμε ότι η επαναδιαπραγμάτευση των όρων της δανειακής σύμβασης είναι η επωφελέστερη στρατηγική και για τις δύο πλευρές».

Καταρχάς, η παραπάνω θέση του κ. Τσίπρα για τον «επωφελή χαρακτήρα της επαναδιαπραγμάτευσης» βασίζεται, όπως εξαρχής ξεκαθαρίζει στην - τουλάχιστον - επιπόλαιη εκτίμηση ότι «κανένας εταίρος δεν θέλει» και ότι στην Ευρωζώνη «κανέναν δε συμφέρει» η χρεοκοπία κ.λπ.

Προφανώς, δεν έχουν ενημερωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ για τις ενδοαστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ. Ούτε φαίνεται να έχουν διδαχτεί από το γεγονός ότι τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών δεν ταυτίζονται πάντα με τη «συνοχή» στις μεταξύ τους σχέσεις. Αλλά, ενίοτε, όπως αποδεικνύεται ιστορικά και πολιτικά, τα συμφέροντά τους περνούν μέσα από εκείνον ακριβώς το δρόμο που ο ΣΥΡΙΖΑ τον ξορκίζει ως περίπου φανταστικό (!) σενάριο. 


Δηλαδή, τα συμφέροντά τους - καθόλου σπάνια - επιτάσσουν όχι τη διατήρηση, αλλά τη «διατάραξη της συνοχής» τους.
Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα βατράχια που θέλουν να «διαπραγματεύονται» εντός του βάλτου και μάλιστα την ώρα που τσακώνονται τα βουβάλια...

Πέρα από αυτό, όμως, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το σκεπτικό που αναπτύσσει ο κ. Τσίπρας όσον αφορά στην ίδια την «επαναδιαπραγμάτευση».
Διότι από το σκεπτικό αυτό προκύπτουν συμπεράσματα, τόσο για το πλαίσιο όσο και για την πραγματική στόχευση και την τελική κατάληξη αυτής της «επαναδιαπραγμάτευσης».

Συγκεκριμένα:
Ο κ. Τσίπρας λέει ότι οι εταίροι θα διαπραγματευτούν ώστε να διασφαλίσουν αυτό που προβλέπει η σύμβαση: Οτι, δηλαδή, τα δάνεια της δανειακής σύμβασης θα επιστρέψουν στους ίδιους, αφού όπως - σωστά - αναφέρει, «ας θυμόμαστε ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι των χρημάτων της δανειακής σύμβασης επιστρέφει στους ίδιους τους δανειστές μας για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων ομολόγων».
Μα, όμως,
  • αν η βάση και ταυτόχρονα το «ατού» της «επαναδιαπραγμάτευσης» με το οποίο θα... σαγηνέψει τους δανειστές ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι δανειστές, οι τοκογλύφοι και οι κερδοσκόποι «θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους»,
  • αν ο «φιλολαϊκός άσος στο μανίκι» δεν είναι άλλος από την πεμπτουσία της δανειακής σύμβασης (την οποία, υποτίθεται, «επαναδιαπραγματεύεσαι»), που προβλέπει τοκογλυφικό παιχνίδι με το ελληνικό δημόσιο χρέος
  • αν, τελικά, αναγνωρίζεις ότι αυτή η ληστεία, το περίφημο χρέος - στο όνομα του οποίου έχει επέλθει η λεηλασία μισθών, συντάξεων και δικαιωμάτων - είναι χρέος του λαού και της χώρας, που θα πληρωθεί από το λαό μέσω της «επιστροφής» των δανείων στους πιστωτές,
τότε, επί της ουσίας, σε τι διαφέρει αυτή η «αντιμνημονιακή επαναδιαπραγμάτευση» του ΣΥΡΙΖΑ από τις «μνημονιακές διαπραγματεύσεις» του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ;

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Μας λένε να αλλάξουμε ; Γιατί ; Έχουμε κάποιο λόγο ;



ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΡΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ ! 
ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ; 
ΓΙΑΤΙ; ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ; 

Να αλλάξουμε μήπως επειδή λέμε ψέματα κι έχουμε άδικο;

Κάθε άλλο. Όλος ο κόσμος δε λέει αυτό. Λέει «δίκιο έχετε αλλά αυτό που λέτε είναι δύσκολο». Κι επιλέγει ένα συμβιβασμό και μια αυταπάτη που ονειρεύεται μάταια «σκαλοπάτια» κι «ενδιάμεσα στάδια». Σκαλοπάτια που οδηγούν αριστερούς ανθρώπους σε δεξιές κι όλο και δεξιότερες θέσεις. Αριστερές δήθεν δυνάμεις που παίρνουν την εκλογική τους προίκα και την οδηγούν συστηματικά στο «ρεαλισμό» και την «αφομοίωση». Σε δεξιά στροφή. Όπως έκανε και το ΠΑΣΟΚ το 81. Το δικό μας δίκιο όμως δεν διεκδικείται ... «με γλυκό τρόπο». Όποιος το υποσχέθηκε αυτό ήταν και είναι απατεώνας. Το ίδιο και τώρα που ο λεγόμενος Έλληνας «Che Gevara» που είναι στην πραγματικότητα «Pse Matara».

Να αλλάξουμε όχι γιατί έχουμε άδικο, αλλά γιατί έτσι λέει ο περισσότερος κόσμος. 

Κάτι σαν Ιερά εξέταση δηλαδή. Ή σαν δήλωση μετάνοιας. Να αλλάξουμε λένε γιατί «ο κόσμος πήγε με το ΣΥΡΙΖΑ»! Οι ίδιοι που μας κούναγαν το δάχτυλο κάποτε γιατι «δεν τα βρίσκουμε με το ΠΑΣΟΚ που το έχει επιλέξει ο κόσμος», οι ίδιοι τώρα μας καλούν «να τα βρούμε με το ΣΥΡΙΖΑ».Κι από πότε η απόδειξη της ορθότητας μιας άποψης είναι η πλειοψηφία κι η αποδοχή της κοινής γνώμης; Μήπως ο Γιωργάκης δεν είχε μόλις πριν δύο χρόνια 45%; Τι θα πει αυτό; Είναι απόδειξη ότι είχαν δίκιο; Ή ότι θα κάνουν κάτι καλό; Η αλήθεια μιας γνώμης κρίνεται απ΄ την πραγματικότητα κι απ΄ την επιβεβαίωση των θέσεων και των εκιμήσεών σου. Απ΄ το αν σε βάθος χρόνου επιβεβαιώνεται η γνώμη σου από την πραγματικότητα. Κι εμείς απ΄ αυτό δεν πάσχουμε. Άλλοι το έχουν το πρόβλημα.


Ή μήπως να αλλάξουμε επειδή πολύς κόσμος ονειρεύεται αλλαγές κι επαναστάσεις που θα τις βλέπει απ΄ τον καναπέ τους στην τηλεόραση και δε τους βολεύει η θέση μας που τους βάζει μπροστά στην ευθύνη της συμμετοχής τους; 

Γιατί υπάρχουν κάποιοι που νομίζουν ότι αριστερός είναι μια σκέτη επιλογή ψήφου; Που διαλέγουν την «περίπου αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί η «εντελώς» αριστερά του ΚΚΕ ζητά πολλά απ΄ τον καθένα μας; Που διαλέγουν τον «σωτήρα» γιατί το ΚΚΕ δεν τους υπόσχεται καμιά σωτηρία;

Μήπως λοιπόν να αλλάξουμε γιατί είμαστε ... «εκτός πραγματικότητας»; 

Εμείς δεν είμαστε που προβλέψαμε και την κρίση και όλες τις εξελίξεις που συνέβησαν στην Ελλάδα και την Ευρώπη; Εμείς δεν είμασταν που προβλέψαμε τις συνέπειες από την ένταξη της Ε.Ο.Κ. - Ε.Ε. πριν ακόμα μπει η χώρα στην Ε.Ο.Κ.; Εμείς δεν είμασταν που λέγαμε όχι στο Μάαστριχ όταν όλες οι καλές κυρίες το ψήφιζαν με χέρια και με πόδια; Εμείς δεν είμασταν που πήγαμε κόντρα στο ρεύμα κι είπαμε αυτά που έγιναν πολύ πριν να γίνουν;

Έτσι και σήμερα: Την ώρα που οι ραγιάδες συνωστίζονται στα σκαλιά της Ε.Ε. για τα «προσπέσματα» - ποιός είναι ο καλύτερος υπηρέτης της. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ φεύγει χιλιόμετρα μακριά από τις πάγιες θέσεις της αριστεράς (ακόμα και τις θέσεις της παλιάς ΕΔΑ: «Λάκκο των λεόντων» την έλεγε την ΕΟΚ ). Την ώρα που συζητούν, απειλούν, πιέζουν, αγωνιούν για το μέλον της Ε.Ε. και του ευρώ. Εμείς πάλι λέμε ότι ποτέ καμιά οικονομική κρίση δεν τέλειωσε με ... εκλογές. Και τώρα η συζήτησή τους αυτή μοιάζει σα να συζητούσαμε 6 μήνες πριν τον πόλεμο του 1940 για το ποιός θα πάρει καλό ποσοστό στις εκλογές. Δεν κινδυνολογώ. Ούτε ξέρω αν θα γίνει πόλεμος ή πτώχευση ή κατάρρευση ή άλλου είδους καταστροφή. Πάντως οικονομική καταστροφή και πτώχευση του λαού ήδη έχουμε. Λέω όμως ότι αυτοί όλοι αγωνίζονται μή τυχόν και δεν ανήκουμε στο ευρώ ή στην ΕΕ. Και σε λίγο ίσως αυτό το δίλημα να μη νοιάζει κανέναν, γιατί δε θα υπάρχει ούτε ευρώ, ούτε Ε.Ε. Ή μπορεί να έχουμε πολλά ευρώ και να μην έχουμε τι να τα κάνουμε και τι να ψωνίσουμε μ΄ αυτά. Δε ξέρω τι ακριβώς θα γίνει.

Ο Ολάντ όμως - η ελπίδα τους - μόλις βγήκε μίλησε για πόλεμο στη Συρία ... κι ύστερα έρχεται το Ιράν ... και ποιος ξέρει ποιος άλλος έχει σειρά. Οι αντιθέσεις του καπιταλισμού και της Ε.Ε. εκεί οδηγούν νομοτελειακά. Εμείς το βλέπουμε και το λέμε επειδή δε φιλοδοξούμε να σώσουμε τον καπιταλισμό. Ποιός είναι λοιπόν «εκτός» πραγματικότητας; Και ποιός κρύβει απ΄ το λαό την πραγματικότητα παρουσιάζοντας «εύκολες λύσεις» κι «αισιόδοξες προοπτικές»;

Nα αλλάξουμε για να μην υπάρχει αύριο κανένας δίπλα στο λαό όταν αυτός θα χρειάζεται οργάνωση του αγώνα του κι υπεράσπιση της ζωής του ; Μήπως να αλλάξουμε γιατί είμαστε άχρηστοι στην πολιτική σκηνή; 

Μήπως να αλλάξουμε γιατί έτσι θα βοηθήσουμε το λαό; Πως φαντάζεστε δηλαδή το «μετά» χωρίς ΚΚΕ; Ή με αδυνατισμένο το ΚΚΕ;

Mήπως να αλλάξουμε για να γίνουμε τέτοιοι που να μας διαλέγουν σαν καταφύγιο και ομπρέλλα τους οι Λαλιώτηδες, οι Ραυτόπουλοι, οι Τσοχατζόπουλοι, οι Φωτόπουλοι, οι Αρσένηδες κι οι Κατσέλληδες;

Χάρισμά σας. Ευχαριστούμε ... δε θα πάρουμε. Οι μεταγραφές αυτές κι οι ομαδικές μετακομίσεις δεν είναι δείγματα αύξησης της επιροής του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δείγματα αποφασιστικής δεξιάς στροφής του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να έρθει κοντά σ΄ αυτές τις δυνάμεις. Είναι αποτέλεσμα των εξετάσεων που έδωσε και δίνει στο σύστημα προκειμένου να αποδείξει ότι δεν πρέπει να τον φοβούνται ... είναι κι αυτός καλό κι ευρωπαϊκό παιδάκι. Δεν είναι σαν το ΚΚΕ που θέλει έξοδο απ΄ την Ε.Ε. κι απ΄ το ΝΑΤΟ.

Να αλλάξουμε γιατί δεν επιτρέπει η Ε.Ε. να λέμε ότι θέλουμε κυβέρνηση που να δώσει σταθερή δουλειά, υγεία, παιδεία σ΄ όλους και ότι αυτό δε μπορεί να γίνει μέσα στην Ε.Ε. αφού αυτή έχει αποφασίσει χρόνια τώρα ότι όλα αυτά δεν μπορούν να τα έχουν όλοι και κυρίως οι εργαζόμενοι. Η Ε.Ε. που καθιέρωσε τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, που θεωρεί την ανεργία «αναγκαίο κακό», που θεωρεί την υγεία και την παιδεία «ευκαιρία» όποιου μπορεί να τα «δόσει», που φορτώνει την κρίση της στους λαούς; Ποιά κυβέρνηση ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και τολμά να πάει κόντρα στα αφεντικά τους της Ε.Ε.;

Μήπως να αλλάξουμε ώστε αύριο να μην υπάρχει κανένας που να λέει όχι στον καπιταλισμό και στην ΕΕ; Να μην υπάρχει κανένας διαφορετικός απ΄ αυτούς; Να αλλάξουμε ώστε να μην υπάρχει κανένας που να μιλά για την σοσιαλιστική προοπτική του ανθρώπου, της γης και της ιστορίας;

Αυταπάτες έχουν και σ΄ αυτό. «Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης»... λέει ο ποιητής. Κι αν δεν υπήρχε ΚΚΕ έπρεπε να το ανακαλύψουμε και να το δημιουργήσουμε. Όπως ακριβώς προσπαθούν με δυσκολίες αλλά και με αποφασιστικότητα οι σύντροφοί μας εκεί που ο ευρωκομμουνισμός έκανε τη λέξη «αριστερά» να φαίνεται σαν ντροπή. Η ύπαρξή μας και το δυνάμωμά μας θα δώσει δύναμη κι ελπίδα και σ΄ αυτούς. Θα επισημάνει ότι ακόμα υπάρχει δύναμη που λέει όχι στο μονόδρομο της Ε.Ε. και του καπιταλισμού. Κι κάποιοι παριστάνουν ότι θέλουν να αλλάξουμε λέει «επικοινωνιακό λόγο», «τακτική», «πρόσωπα», κλπ, λένε ψέμματα. Ο ομολογημένος στόχος τους είναι να αλλάξουμε στρατηγική. Να πάψει να υπάρχει κόμμα που αμφισβητεί τον καπιταλισμό και τον μονόδρομο της ΕΕ. Να μην υπάρχει κανένα κόμμα που δε θέλει να βάλει πλάτη για να σωθεί το βάρβαρο σύστημα της εκμετάλευσης. Που παλεύει για την επόμενη σελίδα της κοινωνίας, της ιστορίας και της οικονομίας : το σοσιαλισμό. Να τι έλεγε ο Τσίπρας : «Για να αλλάξει το ΚΚΕ στρατηγική, πρέπει να ηττηθεί πολιτικά» (ΕΠΟΧΗ 5/1/2008).

Υπάρχει εμπειρία κάποιο ΚΚ να ... «άλλαξε» και να πήγε καλύτερα εκείνο κι λαός της χώρας του; Πέστε μας μια χώρα που η ... «αλλαγή» βγήκε σε καλό του λαού.

Ας το ξεχάσουν. Δεν αλλάζουμε. Δεν υποχωρούμε. Δεν υπογράφουμε δηλώσεις μετανοίας. Αν αλλάξουμε και κάνουμε όλα αυτά που μας προτείνουν, δε θα είμαστε πια εμείς, αλλά θα είμαστε σαν τα μούτρα τους: χρήσιμοι στο σύστημα. Αυτό όμως δεν είναι στις επιλογές μας. Ας το βγάλουν απ΄ το μυαλό τους. Όπως τόσα χρόνια αλλάζουν τα κόμματα, οι κυβερνήσεις, τα πρόσωπα, οι τακτικές, του αντικομουνισμού, αλλά μάταια προσπαθούν να μας σβήσουν και να μας υποτάξουν. Έτσι και τώρα ματαιοπονούν. Το ΚΚΕ είναι ανάγκη του λαού. Έχει ρίζες μέσα στην Εργατική Τάξη. Είναι η Ιστορία της. Κι αυτή δε σβήνει. Η εργατική τάξη, σαν επαναστατική τάξη, σαν η τάξη που γράφει το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας, έχει το δικαίωμα να υπάρχει και να είναι δυνατή η δική της φωνή: το ΚΚΕ. Ο λαός έχει ανάγκη από ένα «αριστερό έρμα», που να τραβά την πολιτική ζωή, τη σκέψη των ανθρώπων, αλλά ακόμα και τις θέσεις των άλλων κομμάτων, προς τη μεριά της αριστεράς και των λαϊκών αναγκών, κι όχι πάντα υπέρ της Ε.Ε. και του καπιταλιστικού κέρδους. Η ιστορία έχει την ανάγκη να υπάρχει κάποιος που να λέει την αλήθεια γυμνή και σκληρή, κι ας προτιμά κάποιες φορές ο κόσμος τις εύπεπτες αυταπάτες. Γι' αυτό δεν υπογράφουμε δήλωση μετάνοιας. Κι αύριο θα βγούμε απ΄ τις κλογές ακόμα πιο δυνατοί.

Η ίδια ιστορία συνεχίζεται απ΄ τον καιρό της Μακρονήσου. Τότε που υπήρχαν δύο τρόποι πίεσης προς τους εξόριστους για υποχωρήσουν και να υπογράψουν δήλωση μετάνοιας. Απ΄ τη μία τα βασανιστήρια κι οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης. Κι απ΄ την άλλη κάποιοι φίλοι ή σε κάποιες περιπτώσεις και οι γυναίκες και οι μανάδες των εξόριστων να τους παρακαλάνε κλαίγοντας και να προσπαθούν (θελημένα ή αθέλητα) να λυγίσουν τη ψυχή τους, το συναίσθημά τους, την αντοχή τους. Να τους κάνουν να ονειρευτούν την ήσυχη ζωή που θα ζούσαν ... αν υπέγραφαν ... αν έβαζαν λίγο νερό στο κρασί τους... αν άλλαζαν λίγο !!!   

 Τι άλλαξε άραγε τώρα; Μπορεί να μην είμαστε στην παρανομία, αλλά πάλι τα ίδια έχουμε. Το βούρδουλα της τρομοκρατία και της απειλής. Και το καρότο της προσαρμογής. Απ΄ τη μια μεριά επιθέσεις των ΜΑΤ ή των κουκουλοφόρων της Χρυσής Αυγής και των λεγόμενων αναρχικών, αποκλεισμός του ΚΚΕ απ΄ τα ΜΜΕ, συστηματική διαστρέβλωση των θέσεών μας, διαρκή επίκλιση της νομιμότητας την οποία εμείς λένε παραβιάζουμε, απειλή του εμφυλίου που πάλι συχνά και συστηματικά χρησιμοποιούν ενάντια στις θέσεις μας. Κι απ΄ την άλλη μεριά έχουμε τους «φίλους» μας. Αυτούς που μας συμβουλεύουν ... «για το καλό μας». Που μας συμβουλεύουν να δείξουμε κατανόηση ... να βάλουμε νερό στο κρασί μας ... να αλλάξουμε λίγο τις θέσεις μας, την τακτική μας, τη στρατηγική μας, τη Γραμματέα μας, τη γλώσσα μας ... να βρεθούμε με το ΣΥΡΙΖΑ, για να κυβερνήσουμε μαζί με την υπόλοιπη αριστερά. Μέσα από μπλόκς και sites ιδρώνουν για το καλό μας. (Όπως τότε που η ασφάλεια έβγαζε το δικό της Ριζοσπάστη).

Ίδια προσπάθεια. Ίδιος στόχος: Επιδιώκουν να υπογράψουμε δήλωση μετάνοιας. Επιδιώκουν να σταματήσουμε να είμαστε ότι είμαστε, γιατί αυτό ενοχλεί το σύστημά τους. Και να γίνουμε σαν την «αριστερά» που την αποδέχεται ο καπιταλισμός κι η Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί κι αυτή δεν αμφισβητεί την κυριαρχία του κέρδους και του ιμπεριαλισμού. Επιδιώκουν να εξαφανιστεί ή να αλλάξει το ΚΚΕ. Να τι λέει η Le Monde Diplomatique : «Ανομολόγητος σκοπός και ευχή όλων των αριστερών Ελλήνων: να διαλύσουν το ΚΚ και να το αναμορφώσουν σε νέες βάσεις και να δώσουν στην ελληνική Αριστερά τη σωστή της θέση στην κοινωνία»! ... Όνειρα θερινής νυκτός !  

Άρθρο του Μάνου Δούκα*

* Ο Μάνος Δούκας είναι μαθηματικός, υποψήφιος βουλευτής Λέσβου του Κ.Κ.Ε., μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, και μέλος του Γ.Σ της ΑΔΕΔΥ.

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Ανακοίνωση της Ν.Ε Φλώρινας του ΚΚΕ : «Καμιά επανάπαυση, ισχυρό ΚΚΕ»



Δίνουν και παίρνουν οι προεκλογικές εξαγγελίες. Με ένα κοινό στοιχείο: Σα να μην υπάρχει η καπιταλιστική κρίση, σα να μην είναι στην ημερήσια διάταξη το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας που θα σημαίνει καταστροφή για το λαό. 
Και τα τρία κόμματα (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ), που υπερασπίζονται τον ευρωμονόδρομο, ψαρεύουν σε θολά νερά, υποσχόμενα σε διαφορετικά ακροατήρια ότι θέλει να ακούσει ο καθένας. Και τα τρία αυτά κόμματα - όπως και οι κατά βάση ομοϊδεάτες τους (Καμμένος - Κουβέλης) - κατεβαίνουν στις εκλογές με ενιαία γραμμή: Υπεράσπιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι αυτό είναι τελικά κριτήριο ψήφου, καθώς αποκαλύπτει ότι αναγκαστικά η πολιτική που θα εφαρμόσουν θα είναι αντιλαϊκή. Οι κορόνες περί κατάργησης ή διαπραγμάτευσης του μνημονίου γίνονται αμέσως κουρελόχαρτα μόλις η συζήτηση πάει στο συγκεκριμένο.
Οι υποσχέσεις της ΝΔ για μειώσεις φόρων, του ΠΑΣΟΚ για αναπτυξιακά μέτρα και του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση των αντεργατικών μέτρων συγκρούονται με την πραγματικότητα που επιβάλλει η συμμετοχή στην ΕΕ. Οι μόνες μειώσεις φόρων που γίνονται ανεκτές στην ΕΕ είναι η μείωση φόρων για το μεγάλο κεφάλαιο. Τα μόνα αναπτυξιακά μέτρα που γίνονται δεκτά είναι εκείνα που βοηθάνε το κεφάλαιο να επενδύσει όπου εκτιμά ότι θα έχει κέρδη. Όσο για την κατάργηση των αντεργατικών μέτρων έχει γίνει ήδη ανέκδοτο. Μόλις χτες ο αρμόδιος για την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε ότι όλη η φασαρία γίνεται, για να κρατηθεί ο κατώτερος μισθός στα 718 μεικτά, την ίδια ώρα που οι συνδικαλιστές του κόμματός του παίρνουν μέρος σε διαπραγματεύσεις για υπογραφή συμβάσεων με μειωμένους μισθούς.
Όχι τυχαία, όλοι μαζί, όταν φτάνουν στο διά ταύτα, καταλήγουν να χρησιμοποιούν μια παραλλαγή της φράσης «αξιοπρεπής διαβίωση» που είπε ο Βενιζέλος ή σκέτο «αξιοπρέπεια» που επαναλαμβάνει ο Τσίπρας. Είναι το ίδιο με το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» που έλεγαν παλιότερα κι αυτό ακριβώς, μια κατάσταση φτωχοκομείου, είναι το μέλλον που επιφυλάσσουν για την εργατική τάξη.
Η κριτική που τους γίνεται ότι κάνουν κωλοτούμπες δεν είναι σωστή. Είναι εξαιρετικά συνεπείς στο στόχο τους: Να εξασφαλίσουν συνθήκες σταθερότητας για τους καπιταλιστές με την εργατική τάξη στη γωνιά να περιμένει το μάννα εξ ουρανού.
Οι εξελίξεις στην ΕΕ ταιριάζουν με την παροιμία «όταν χορεύουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια»! Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Γκρούγκμαν ανακοίνωσε χτες την εκτίμηση ότι - ανεξάρτητα από τις πολιτικές εξελίξεις - η Ελλάδα θα βρεθεί εκτός ευρώ το αργότερο ως το τέλος του 2012. Εκτίμηση, με την οποία έσπευσαν να διαφωνήσουν οι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ, βεβαιώνοντας ότι τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει, καθώς το κλίμα στην Ευρώπη αλλάζει. Πράγματι, μετά τον Ολάντ, που ζητάει να ανταποκριθούν οι Έλληνες στις υποχρεώσεις τους, να πληρώσουν δηλαδή τα χρέη των καπιταλιστών, χτες βγήκαν και οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες με πρόταση για ομόλογα έναντι κρατικών αποθεμάτων χρυσού για να 'ναι απόλυτα διασφαλισμένοι ότι μόλις η χώρα τινάξει τα πέταλα τα συμφέροντά τους δε θα κινδυνεύουν.
Η καλλιέργεια της αυταπάτης ότι αλλάζει το κλίμα στην Ευρώπη είναι επικίνδυνη, γιατί παροπλίζει το λαό ακριβώς τώρα που πρέπει να βρεθεί ετοιμοπόλεμος. Η επόμενη μέρα για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μαύρη για τους λαούς της, καθώς αυτό που συμβαίνει παράλληλα με το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης είναι η ισχυροποίηση της δικτατορίας των μονοπωλίων. Και είναι η ανάγκη ισχυροποίησης αυτής της εξουσίας που οδηγεί - για όσους θέλουν να βλέπουν - και στη λυσσασμένη επίθεση στο ΚΚΕ, για να το αποδυναμώσουν, για να μπορούν να βάλουν στο χέρι το εργατικό κίνημα.
Για τις λαϊκές δυνάμεις, που δεν αναζητούν ιμπεριαλιστή να ακουμπήσουν, είναι επιτακτική ανάγκη να σκύψουν προσεκτικά στις θέσεις που διατυπώνει το ΚΚΕ για την αποδέσμευση από κάθε λυκοσυμμαχία. Να ενισχύσουν και στην κάλπη το ΚΚΕ, ώστε από καλύτερες θέσεις το εργατικό - λαϊκό κίνημα να δίνει τη μάχη για τα καθημερινά προβλήματα του λαού σε μια πορεία συγκέντρωσης δυνάμεων για τη λαϊκή εξουσία. Έτσι μόνο μπορεί ο λαός, με τη δύναμή του, να επιβάλει τη μονομερή διαγραφή του χρέους, να ανοίξει το δρόμο για μια ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών. 

Εκεί στην πύλη...


Εκεί στην πύλη...



Η είδηση πέρασε φυσικά στα ψιλά (να μην πω δεν πέρασε καλύτερα) των «ειδήσεων» (εξαίρεση φυσικά οΡιζοσπάστης). Βλέπεις δεν αφορούσε κάποιο ξεκωλάκι που λέει τον καιρό κουνώντας τον πισινό του, δεν ήταν οι γνωστές και αναμενόμενες τούμπες των στελεχών του νεοπαΣΟΚ, δεν ήταν κάποιο «οικολογικό» πανηγύρι του τύπου με τα μονοπύθμενα, δεν ήταν κάποια περιοδεία για στήριξη στους καρχαρίες της ΕΕ, δεν ήταν μία ακόμα συγνώμη του πρώην υπουργού οικονομικών που αφού πρώτα βίασε ότι είχε μείνει όρθιο τώρα έχει την «λύση», δεν ήταν καν κάποιο σουαρέ των κρετίνων που από την μία τσακίζουν τον Λαό και από την άλλη οργανώνουν παρτάκια «συμπαράστασης». Ένας θάνατος ήταν απλά, ούτε καν πιασιάρικος, κάποιου τύπου που δεν τον γνώριζαν και πολλοί μιας και ο «κάποιος» δεν ήταν ούτε κοσμικός, ούτε είχε πάει στα reality.

Λίγοι τον γνώριζαν και αυτοί οι περισσότεροι συνάδερφοί του. Εργάτες. Απεργοί. Εκεί στην πύλη της Χαλυβουργίας ο Βαγγέλης ήταν από τους πρώτους που σήκωσαν το χέρι για να ψηφίσουν απεργία όταν ο μεγάλος μπουάνα αποφάσισε να αρχίσει τις απολύσεις. Ήταν από τους πρώτους που ρίχτηκε στην μάχη της απεργίας και της περιφρούρησης. Επτά μήνες πέρασαν από τότε. Απέναντί τους όλοι οι σφουγγαρόκωλοι της εξουσίας και τα τσιράκια τους. Με τα στημένα «ρεπορτάζ» για το «δικαίωμα» στην εργασία που κάθε λίγο έστηναν τα καρχαρίνια των 8 και τα αφεντικά τους (χωρίς πλάνα βεβαίως βεβαίως καθώς οι καμιά 25ριά της εργοδοσίας δεν έφταναν για σκηνικό «σύγκρουσης»). Με ανακοινώσεις των φασιστοειδών στον Βόλο για να μην «παρασέρνουν» οι λυστοσυμμορίτες τους εργάτες στην απεργία. Με την στάση των συνδικαλΗστών του νεοπαΣΟΚ και του πολιτευτή τους στη Μαγνησία να αποτελεί μνημείο προδοσίας της εργατικής τάξης. Με το μέτωπο όλων των βιομηχάνων απέναντί τους, καθώς όλοι οι κηφήνες βλέπουν ότι η ήττα τους στην Χαλυβουργία είναι η αρχή του τέλους τους. Με πολιτικάντιδες γυρολόγους των κομμάτων, που «κλαίνε» για τους τραμπούκους του ΠΑΜΕ που εμποδίζουν την έξοδο των εκδρομέων την πρωτομαγιά.

Κάποια στιγμή ο Βαγγέλης δεν μπόρεσε να πάει στην πύλη. Τον χτύπησε η κακιά αρρώστια και τον τσάκισε. Οι συνάδερφοί του δίπλα του να του δίνουν κουράγιο. Αν και μάλλον αυτός με την δύναμη της ψυχής του τους έδινε μαθήματα. Δίπλα του είχε και τους χιλιάδες εργάτες από όλη την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο που με το υστέρημά τους για πάνω από 200 ημέρες στηρίζουν τον δίκαιο αγώνα των απεργών. Των δύο νέων Ισπανών τουριστών που πέρασαν από την πύλη μόνο και μόνο για να δώσουν τα λίγα λεφτά που τους είχαν απομείνει για τις διακοπές τους. Των μαθητών που μάζεψαν λεπτό λεπτό το χαρτζιλίκι τους για να το προσφέρουν στις οικογένειες των αγωνιστών. Οι πόνοι του Βαγγέλη αφόρητοι, όμως το χαμόγελο δεν έφευγε από τα χείλη του. Ένα παράπονο μόνο είχε. Που δεν μπορούσε να είναι στην πύλη. Με τα αδέρφια του. Να πάει στην πύλη. Στο πόστο του στον αγώνα. Πριν λίγες μέρες ο Βαγγέλης Δημόπουλος, Εργάτης στην Χαλυβουργία «έφυγε» . Τελευταίες του λέξεις ήταν : «Τώρα επιτέλους θα πάω στην πύλη». Σε ευχαριστούμε για το μάθημα. Δεν χωράει σε κανένα βιβλίο. Είναι από αυτά τα μαθήματα που μόνο ένας Άνθρωπος της εργατιάς μπορεί να διδάξει, όχι με γράμματα, αλλά με την στάση του… Κράτα λοιπόν το λάβαρο του αγώνα σταθερά Βαγγέλη Δημόπουλε. Δίπλα σου όλοι οι συνάδερφοί σου, όλα τα αδέρφια της τάξης σου. Εκεί στην πύλη της Χαλυβουργίας σήμερα, στις πύλες όλων των εργοστασίων αύριο.

Υγ. Αντί να πάρεις δύο πακέτα τσιγάρα αύριο, πάρε ένα. Με τα λεφτά του άλλου πακέτου αγόρασε ένα κουπόνι ενίσχυσης του αγώνα των χαλυβουργών. Εδώ και καιρό είμαι άνεργος. Έστω και δέκα λεπτά την μέρα, τα βάζω στην άκρη. Λίγα είναι ίσως για κάποιους. Εγώ όμως αισθάνομαι τόσο όμορφα που έστω κι έτσι, έστω κι από μακριά, προσφέρω αυτά τα λίγα και την ώρα που τα στέλνω στους απεργούς νιώθω ότι κι εγώ είμαι έστω (για λίγο) δίπλα στον Βαγγέλη. Εκεί στην πύλη της Χαλυβουργία