Μαζική η απεργιακή Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Φλώρινα (φωτογραφίες - βίντεο)

απόσπασμα από την κεντρική ομιλία 

Μαζική απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποίησαν σωματεία και πρωτοβουλίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και σε άλλους μαζικούς φορείς, της ΟΓΕ, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.

Χαιρετισμό απηύθυνε η Βίκυ Παπαναστασίου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Φλώρινας (μέλος της ΟΓΕ), όπου μεταξύ άλλων κατήγγειλε την απαράδεκτη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας για την επιβολή τροφείων σε όλα τα παιδιά των παιδικών σταθμών του Δήμου. 

Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε εκ μέρους της Γραμματείας Φλώρινας του Π.Α.ΜΕ, η Γιώτα Τορλαχίδου 

Ακολούθησε μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης 

Ακολουθεί η κεντρική ομιλία:

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες εργαζόμενους, άνεργους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, νέους και νέες που απεργούν και διαδηλώνουν σήμερα απ’ άκρη σ’ άκρη, σ’ όλη την Ελλάδα, σ’ όλες τις πόλεις, με απεργιακές συγκεντρώσεις που οργάνωσαν οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Η σημερινή μέρα είναι Μέρα γενικής απεργίας αλλά και μεγάλης ευθύνης για τον καθένα.

Συνάδελφοι – συναδέλφισσες,

Οι εξελίξεις δημιουργούν νέες απαιτήσεις στην πάλη μας. Μετά από 7 χρόνια βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τα επιτελεία της, οι ενώσεις και τα επιτελεία των καπιταλιστών, τα κόμματα που τους υπηρετούν, όλοι μιλούν για την καπιταλιστική ανάπτυξη που είναι προ των πυλών. Για την επίτευξή της απαιτούν από τον εργαζόμενο λαό συναίνεση και υποταγή για να μην ...χαθεί η στιγμή. Εν όψει της καπιταλιστικής ανάπτυξης-ανάκαμψης, που ...όπου να ’ναι έρχεται, υπόσχονται, ανερυθρίαστα, στους άνεργους που λιώνουν, στους εργαζόμενους που υποφέρουν και στη νεολαία που ψάχνει και ψάχνεται, υπόσχονται καλύτερες μέρες από την έλευση αυτής την ανάπτυξη. Η αναμονή της ανάπτυξης και των «δώρων» που μας φέρνει είναι το νέο όχημα εγκλωβισμού του λαού, ψεύτικων προσδοκιών και ψεύτικων ελπίδων. Γιατί η καπιταλιστική ανάπτυξη που επιδιώκουν οι καπιταλιστές, οι ενώσεις και οι όμιλοί τους, η κυβέρνησή τους και τα κόμματά τους, θα στηθεί, ΗΔΗ θεμελιώνεται στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, στην κατεδάφιση των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Η δημοσιοποίηση του πολυνομοσχεδίου, το βράδυ του Σαββάτου, επιβεβαίωσε ότι τα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση είναι σαρωτικά και ότι χτυπάνε από «χίλιες μεριές» το λαϊκό εισόδημα και τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Προπάντων, είναι μέτρα μόνιμα, που αθροίζονται σε όσα έχουν ήδη νομοθετήσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της θωράκισης δηλαδή και της ανάκαμψης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Είναι μέτρα που «σφίγγουν την πρέσα» στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού και θα οδηγήσουν στη φτωχοποίηση χιλιάδων ακόμα λαϊκών νοικοκυριών, που παλινδρομούν μέχρι σήμερα στα στατιστικά όρια της φτώχειας.

Η ζωή των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων θα γίνει ακόμα χειρότερη μετά την ψήφιση και την εφαρμογή αυτών των μέτρων. Κι αυτό είναι κάτι που καμιά ανάκαμψη της οικονομίας δεν μπορεί να το αντιστρέψει, πολύ περισσότερο να το αναιρέσει. Αντίθετα, ακόμα κι αν υπάρξει ανάπτυξη, έστω και αναιμική, η διατήρησή της προϋποθέτει συνέχιση και επέκταση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, βάθεμα της εργασιακής εκμετάλλευσης, «ξεπάτωμα» χιλιάδων ακόμα αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και μικρομεσαίων αγροτών, για να κατακτά το κεφάλαιο νέα κερδοφόρα πεδία δράσης.

Αυτούς τους βασικούς στόχους υπηρετούν οι εκατοντάδες διατάξεις που περιέχονται στο πολυνομοσχέδιο, είτε κατατάσσονται στα μέτρα είτε στα λεγόμενα αντίμετρα. Πρόκειται για ενιαίο αντιλαϊκό πακέτο, που εκφράζει τη δέσμευση της κυβέρνησης στους στόχους και τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ισχυρών οικονομικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται ήδη ή σκοπεύουν να επενδύσουν κεφάλαια στην Ελλάδα.

Απ' αυτή τη σκοπιά, το πολυνομοσχέδιο, που συζητιέται και ψηφίζεται την Πέμπτη στην Ολομέλεια της Βουλής, συνιστά κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου και ως τέτοια πρέπει να απαντηθεί από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Η νέα συμφωνία, το 4ο Μνημόνιο της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» περιέχει άκρως αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που και προσωρινά δεν είναι και θα προστεθούν στα προηγούμενα αυξάνοντας εκθετικά τα δεινά για τους εργαζόμενους, για την εργατική-λαϊκή οικογένεια.

Η μείωση του αφορολόγητου θα ψαλιδίσει ακόμα περισσότερο το εργατικό εισόδημα, θα έρθει νέο πετσόκομμα σε συντάξεις και παροχές, ο αυτόματος κόφτης είναι εδώ.

Η κυριακάτικη αργία που έχει μπει εδώ και καιρό στο στόχαστρο, αποτελεί αίτημα του κεφαλαίου, των μεγαλεμπόρων, τώρα με τη νέα συμφωνία οδεύει προς πλήρη κατάργηση.

Τα μέτρα αυτά αποτελούν απαίτηση της πλουτοκρατίας και τα περιβόητα «αντίμετρα», που προβάλλουν είναι για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια, γιατί πάλι αυτούς έχουν αποδέκτες.

Η πρόσφατη παρέμβαση του ΣΕΒ ήταν αποκαλυπτική! Τα αφεντικά ξεσκέπασαν το πολιτικό τους προσωπικό, λέγοντας ωμά ότι η ανάπτυξη και οι ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας δε «σηκώνουν» σταθερές εργασιακές σχέσεις και ΣΣΕ, όπως τις γνωρίζαμε! Απαιτούν να μειωθούν τώρα οι συντάξεις, να επεκταθούν οι εργασιακές σχέσεις λάστιχο και οι μισθοί πείνας. Απαιτούν ακόμα πιο φθηνούς εργάτες στις μηχανές τους.

Και δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε, νομοθετούν την πιο άγρια εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης με περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, με πιο αντιδραστικές παρεμβάσεις στην εργατική νομοθεσία που αφορούν απολύσεις, ανταπεργία, θεσμοθέτηση «ειδικών οικονομικών ζωνών», επιδότηση του εργοδότη αντί του ανέργου, δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα. Τέτοια μέτρα, εξάλλου, προωθούνται σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες καθώς και στην ΕΕ, συνθέτοντας τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές».

Η συμμετοχή στην σημερινή απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ είναι η πρώτη απάντηση, τα αυριανά απογευματινά συλλαλητήρια η άμεση συνέχεα. Η ένταση της προετοιμασίας και η οργάνωση νέων ταξικών αγώνων, με όλες τις μορφές, το διαρκές μας καθήκον.

Μπροστά στις εξελίξεις, είναι αναγκαίο να αποτελέσει η σημερινή γενική απεργία το έναυσμα για περισσότερους να ξεκολλήσουν, να κάνουν το βήμα, να εκφράσουν αγωνιστικά, ταξικά τη δυσαρέσκειά τους για την πολιτική που τους καταδικάζει σε θυσίες δίχως τέλος. Κυρίως αυτοί που ταλαντεύονται και αναμετρούνται με τους δισταγμούς και το φόβο. Να πιάσουν επαφή με τη συνδικαλιστική τους οργάνωση, να δυναμώσουν τους δεσμούς εκεί που υπάρχουν.

Να συνταχθούν με τη γραμμή πάλης που διεκδικεί ανάκτηση των απωλειών, παλεύοντας για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που είναι ώριμο και αναγκαίο να συμβεί, αλλά σκοντάφτει στην καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στην οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο το κέρδος των λίγων, που παράγεται με τον ιδρώτα και την εκμετάλλευση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων.

Η αναμέτρηση με την πολιτική του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και των κομμάτων που την υπηρετούν δεν είναι «κατοστάρι», το τρέχεις και ξεμπερδεύεις, αλλά ένας δύσκολος, απαιτητικός αγώνας δρόμου, που πρέπει να τον τρέξουμε γι’ αυτό χρειάζεται σχέδιο, οργάνωση και επιμονή. Χρειάζεται πάνω απ' όλα, μέσα από κάθε μάχη, να γίνονται βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στη συγκρότηση και την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας. Να δυναμώνει το ρεύμα στο κίνημα που παλεύει σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Η συμβολή σ' αυτόν το σκοπό αποτελεί κριτήριο για την αποτίμηση και της σημερινής απεργίας και κάθε αγώνα στη συνέχεια.

Καμία αναμονή, καμία ανοχή! Όλοι στον αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, εργοστάσιο το εργοστάσιο, γραφείο το γραφείο, γειτονιά τη γειτονιά, στα χωριά, παντού! Μόνο αυτός ο δρόμος υπάρχει για τους εργαζόμενους!

Η αντεργατική - αντιλαϊκή βαρβαρότητα δεν έχει τέλος, αν δεν την σταματήσουμε με τη δύναμη της οργάνωσής μας, με την απόφασή μας να την ανατρέψουμε! Με την σημερινή πανεργατική – πανελλαδική απεργία, με τα αυριανά απογευματινά συλλαλητήρια απαντάμε στην αντεργατική πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ και των αστικών κομμάτων που την στηρίζουν.

Το εργατικό κίνημα και το πιο πρωτοπόρο κομμάτι του είμαστε εδώ!

Και δεν το βάζουμε κάτω!

Δημιουργούμε προϋποθέσεις κλιμάκωσης. Για να εμποδίσουμε τα νέα βάρβαρα αντεργατικά σχέδιά τους, για να ανακτήσουμε όσα μας αφαίρεσαν τα τελευταία χρόνια.

Η βαρβαρότητα της αντιλαϊκής αντεργατικής πολιτικής είναι η μία όψη της ταξικής πολιτικής για να πετύχουν οι πλουτοκράτες που γέννησαν την κρίση, την ανάπτυξη των κερδών τους, της επέκτασης των επιχειρηματικών τους συμφερόντων, για να κερδίσουν στην κούρσα με τους ανταγωνιστές τους.

Η άλλη όψη της ίδιας πολιτικής είναι η επιχείρηση γεωστρατηγικής αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή που όλο και περισσότερο μοιάζει με το μάτι του κυκλώνα.

Για τα συμφέροντα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και των άλλων μερίδων του κεφαλαίου η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου μπλέκει τη χώρα μας σε επικίνδυνα αιματηρά παιχνίδια των ιμπεριαλιστών, για το μοίρασμα των αγορών, των πετρελαίων, του φυσικού αερίου, των δρόμων μεταφοράς επιδιώκοντας να μετατρέψει την χώρα σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο και ορμητήριο των ιμπεριαλιστών απέναντι σε άλλες χώρες και λαούς. Η κυβέρνηση συμμετέχει δραστήρια στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Για την αναβάθμιση της ελληνικής πλουτοκρατίας στον σκυλοκαβγά τους με τις αστικές τάξεις των γύρω χωρών η ελληνική κυβέρνηση έφερε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσχημα τις προσφυγικές ροές. Στο Αιγαίο έχει συγκεντρωθεί πρωτοφανής όγκος πολεμικών πλοίων και φονικών μηχανών κάθε είδους. Από το ΝΑΤΟϊκό ορμητήριο της Σούδας φεύγουν οι πύραυλοι που βομβαρδίζουν τις άλλες χώρες. Η ελληνική κυβέρνηση δίνει 4 δις κάθε χρόνο στο ΝΑΤΟ, το υψηλότερο ποσοστό ευρωπαϊκής χώρας τη στιγμή που κόβει το επίδομα ανεργίας και το ρεύμα σε φτωχά σπίτια. Δίνει βάσεις, αεροδρόμια και λιμάνια, γη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών. Παίρνει μέρος σε 13 ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο.

Για αυτό παίρνει τα εύσημα και τα συγχαρητήρια των μακελάρηδων!

Τα ίδια εύσημα και συγχαρητήρια παίρνει και για τη βρώμικη δουλειά της υλοποίησης της αντεργατικής πολιτικής των μονοπωλίων, που έχει αναλάβει και προχωράει με ζήλο!

Μας θέλουν συνένοχους και συμμέτοχους στο έγκλημα που διαπράττουν απέναντι σε άλλους λαούς. Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αποδεχτεί αυτό το ρόλο. Δεν μας αξίζει!

Δε θα ματώνουμε για τα κέρδη τους, δε θα γίνουμε κρέας στα κανόνια τους. Δεν μπαίνουμε κάτω από την ξένη, εχθρική για μας, σημαία της πλουτοκρατίας και των συμμάχων της. Υψώνουμε τη σημαία των συμφερόντων της εργατικής τάξης.

Παλεύουμε ενάντια στους άδικους πολέμους, για την εξάλειψη των αιτιών που τους προκαλούν.  Για ένα να είναι σίγουροι. Το ταξικό εργατικό κίνημα δεν τρομοκρατείται. Θα αντιπαλέψουμε με όλα μας τα όπλα.

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Τα συμφέροντα των εργοδοτών ουδέποτε ταυτίστηκαν, ούτε πρόκειται να ταυτιστούν με τα δικά μας. Το σύστημα τους, που βασίζεται στη δική μας εκμετάλλευση και λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο τα δικά τους κέρδη, πάντα θα αποτελεί τροχοπέδη στην ικανοποίηση των αναγκών μας, όπως διαμορφώνονται και εξελίσσονται.

Οι αστοί εμφανίζουν ως «εθνικό συμφέρον» το ταξικό τους συμφέρον για τα κέρδη τους.

Διαμορφώνουμε τη στάση μας σε κάθε περίπτωση με βάση τα συμφέροντα της τάξης μας, θέτουμε στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες μας. Ενισχύουμε το μέτωπο απέναντι σε εργοδοσία – κυβέρνηση – ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες, όπως ΝΑΤΟ – Ε.Ε.

Πάμε κόντρα στις διάφορες διαχειριστικές συνταγές που μας προτείνουν οι - κάθε «απόχρωσης» - πολιτικοί εκφραστές του ίδιου εκμεταλλευτικού συστήματος.

Η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών είναι για μας κριτήριο της οικονομικής κοινωνικής οργάνωσης και ανάπτυξης.

131 χρόνια μετά το αίτημα για οκτάωρο, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να δουλεύουν λιγότερες ώρες, να απολαμβάνουμε περισσότερα, να υπάρχει ελεύθερος χρόνος με δυνατότητα για πολιτισμό, μόρφωση, συμμετοχή στην κοινωνική οργάνωση, ανέβασμα του βιοτικού και πνευματικού επιπέδου των ανθρώπων. Με δωρεάν υγεία υψηλού επιπέδου και παιδεία για όλους, με στέγη για όλους, δουλειά με δικαιώματα για όλους. Εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο σε μας ανήκει και τον διεκδικούμε. Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο!

Πάμε κόντρα σε όλες εκείνες τις δυνάμεις που έχουν συμφέρον να υπερασπίζονται αυτό το σάπιο σύστημα. Πάμε κόντρα στις δυνάμεις που στήνουν αναχώματα, είτε προβάλλοντας ως αλλαγή την κυβερνητική εναλλαγή στην εξουσία των μονοπωλίων, είτε προβάλλοντας ως στόχο των εργατών τα συμφέροντα τμημάτων του κεφαλαίου για αλλαγή νομίσματος χωρίς ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία.

Ανάμεσά τους, θλιβεροί υπερασπιστές, είναι οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και οι κατά τόπους και κλάδους παρατρεχάμενοί τους. Έχουν καθοριστική ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση του συνδικαλιστικού-εργατικού κινήματος, τη δυσκολία στην οργάνωση του, στην απάντηση του, στην μοιρολατρία και την ηττοπάθεια.

Για το ΠΑΜΕ η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού-εργατικού κινήματος δεν είναι σύνθημα αλλά ζήτημα ζωτικής ανάγκης, για το σήμερα, για το μέλλον! Εμείς θέλουμε κίνημα μαζικό, μαχητικό, με ποδάρια στους χώρους δουλειάς, με προσανατολισμό ενάντια στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μέλλον και προοπτική δε μπορεί να υπάρχει χωρίς τον παραγωγό του πλούτου, την εργατική τάξη.

Οι αγώνες της εργατικής τάξης σε κάθε περίοδο είναι οι μόνοι που έφεραν σε δύσκολη θέση τους εκμεταλλευτές και αμφισβήτησαν την κυριαρχία και την εξουσία τους. Γιατί η εργατική τάξη όχι μόνο μπορεί να καταργήσει την καπιταλιστική σκλαβιά, αλλά και να κτίσει μια νέα κοινωνία χωρίς αυτούς και τον παρασιτισμό τους.

Αυτό ακριβώς τρέμουν οι εκμεταλλευτές όλου του κόσμου! Ο φόβος τους πρέπει να γίνει όπλο για την εργατική τάξη.

Δεν είναι παντοδύναμοι, δεν είναι ανίκητοι μπροστά στην οργανωμένη δύναμη του λαού.

Καμιά ανοχή και νομιμοποίηση της βάρβαρης πολιτικής τους.

Νόμος είναι το δίκιο μας! Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!

Συνεχίζουμε!