Προαπαιτούμενα...

Η επιβολή μιας νέας φουρνιάς σκληρών αντιλαϊκών μέτρων από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι στα σκαριά. Είναι όλα εκείνα τα λεγόμενα προαπαιτούμενα που συμπεριλαμβάνονται στο τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν στη Βουλή, τον Αύγουστο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Είναι όλες εκείνες οι ρυθμίσεις που θα χτυπήσουν το λαϊκό εισόδημα, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες, τα νέα ζευγάρια, τους αυτοαπασχολούμενους. Ο κατάλογος με αυτά τα προαπαιτούμενα που καθημερινά βλέπει το φως της δημοσιότητας είναι μακρύς. Έρχεται να προστεθεί σ' εκείνα που είχαν ψηφιστεί τον περασμένο Ιούλη από την ίδια κυβέρνηση, αλλά και σε όσα έχουν επιβληθεί τα προηγούμενα χρόνια από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί. Τα τελευταία χρόνια, διαρκώς ξεφυτρώνει μία ακόμα μεγάλη ή μικρή λίστα προαπαιτούμενων μέτρων... Πρόκειται για μέτρα σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής, για να μπορεί να χρηματοδοτηθεί η χώρα από τα άλλα καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ, αλλά και αναδιαρθρώσεις στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Μέτρα, δηλαδή, που τσακίζουν το λαό για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων του κεφαλαίου.

     Ζαλίζεται πραγματικά το μυαλό, διαβάζοντας τα νούμερα με τις περικοπές και τους φόρους που περιέχονται στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Κανείς από τα λαϊκά στρώματα δε μένει στο απυρόβλητο από τα μέτρα που ετοιμάζουν κυβέρνηση - ΕΕ – ΔΝΤ. Οι ανατροπές σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό έχουν καθολική ισχύ για τους εργαζόμενους, κύρια τους νέους. Οι αντιασφαλιστικές ανατροπές θα πλήξουν επίσης τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες. Οι τελευταίοι βρίσκονται, ακόμη, αντιμέτωποι με μια χωρίς προηγούμενο φοροεπιδρομή, ενώ καθαρά πλέον γίνεται λόγος για περιορισμό του αριθμού τους, με το «φιλτράρισμα» του «κατά κύριο επάγγελμα» αγρότη. Είναι φανερό ότι επιταχύνεται η πορεία εξόντωσης, με διάφορα μέσα, των φτωχών και μεσαίων αγροτών, στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της νέας ΚΑΠ της ΕΕ. Αντίστροφα, γη και παραγωγή συγκεντρώνονται σε λιγότερα χέρια, ευνοείται η δραστηριοποίηση μεγάλων καπιταλιστικών μονάδων στον αγροτικό τομέα, την παραγωγή και διακίνηση τροφίμων, που αφορά όλο το λαό. Όλα είναι κομμάτια του ίδιου αντιλαϊκού παζλ, που στόχο έχει να κάνει ακόμα φτηνότερη την εργατική δύναμη για τους εργοδότες, να ανοίξει νέα πεδία δράσης για το κεφάλαιο και την επένδυση κερδών που λιμνάζουν, να αυξήσει τα ποσά που κατευθύνονται προς τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, με τη μορφή των άμεσων ή έμμεσων επιδοτήσεων.

     Τα προαπαιτούμενα εμπεριέχονται στη συμφωνία της συγκυβέρνησης με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ESM. Ουσιαστικά εξειδικεύεται - προσδιορίζεται το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους, σε συνδυασμό με την εκταμίευση των δόσεων της συμφωνημένης χρηματοδότησης. Ταυτόχρονα, αυτή η λίστα ενισχύεται και με άλλα μέτρα, που κρίνονται κατά τη διάρκεια της «αξιολόγησης» της πορείας της ελληνικής οικονομίας ως απαραίτητα.

     Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διαβεβαιώνει ότι με ταχύτητα και αποφασιστικότητα θα προχωρήσει στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων εντός των χρονοδιαγραμμάτων. Αυτό, άλλωστε, είναι κοινή απαίτηση όλων των «συμμάχων» της κυβέρνησης - και των ΗΠΑ, και των Γάλλων, και βεβαίως των Γερμανών - παρά τις διαφορές που έχουν σχετικά με το μέλλον της Ευρωζώνης και της διαχείρισης του ελληνικού χρέους, τις διαφορετικές επιδιώξεις για επενδυτικά σχέδια και το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή.

     Όσο κι αν προσπαθεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να εξαπατήσει για άλλη μια φορά το λαό, λέγοντας πως «η συμφωνία είναι καλύτερη από τις προηγούμενες γιατί περιλαμβάνει το ζήτημα του χρέους και τις επενδύσεις», δεν μπορεί να κρύψει ότι και αυτά που εμφανίζει ως θετικά αφορούν το κεφάλαιο και σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνουν ελάφρυνση των βαρών που σηκώνει και θα σηκώνει για χρόνια ο λαός.

     Μία ακόμα απάτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που συνοδεύει αυτήν τη νέα παρτίδα αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, είναι η εξής: θα αναζητηθούν και θα παρθούν ισοδύναμα μέτρα, ώστε να μετριαστούν οι επιπτώσεις από το ίδιο το μνημόνιο, από την εφαρμογή των μέτρων. Και είναι απάτη, γιατί ακόμα κι αν παρθούν «μέτρα που παρέχουν ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα», θα είναι το ίδιο αντιλαϊκά και θα τα πληρώσει και πάλι ο λαός. Αυτός είναι ο ατέλειωτος κύκλος των προαπαιτούμενων για να βγαίνει κερδισμένο το κεφάλαιο σε βάρος του λαού. Και απέναντι σε αυτό οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να θέσουν ως δικό τους προαπαιτούμενο, για να ζήσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους μια στοιχειωδώς καλύτερη ζωή, την οργανωμένη πάλη σε κατεύθυνση αντίστασης αλλά και αντεπίθεσης, ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τη ζωή τους.

7/10/2015