Από ... μέρα σε ... μέρα

Χιλιοειπωμένα ψέματα...

«Τρομολαγνικά σενάρια» και «σπέκουλα με τις συντάξεις» ανακάλυψε η Αυγή σε όσα γράφονται σχετικά με τις νέες περικοπές στις συντάξεις, μετά την απόφαση του Γιούρογκρουπ. Ωστόσο, η ίδια η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ παραδέχεται πως η νέα μείωση στις συντάξεις θα είναι κατά 0,75% του ΑΕΠ, δηλαδή 1,4 δισ. ευρώ, και αυτό στο «καλό» σενάριο! Από αυτό το σημείο αρχίζει και το «μπαλαμούτι». Ξέρετε... οι μειώσεις δεν θα γίνουν το 2019, αλλά το 2020. Επίσης, η μεσοσταθμική περικοπή δεν θα είναι 14%, όπως υπολογίζει το κουαρτέτο, αλλά ...μόνο 4,5%, και το μαχαίρι θα πέσει «στοχευμένα», ενώ θα υπάρξουν και αντισταθμιστικά. Ολα τούτα, βέβαια, οι συνταξιούχοι τα έχουν ξανακούσει...

... και «στοχευμένη» πολιτική

Για να δικαιολογήσουν την κατάργηση του ΕΚΑΣ, τους έλεγαν ότι τα χρήματα αυτά θα κατευθυνθούν για τη χρηματοδότηση του ΚΕΑ. Τα ίδια τους λένε και τώρα, που πάνε να κόψουν τις ήδη αποδιδόμενες κύριες συντάξεις. Οταν το περασμένο καλοκαίρι έκοψαν τις επικουρικές είπαν ότι έτσι «γλίτωσαν» τις κύριες. Τώρα θα κόψουν και τις κύριες συντάξεις, ενώ σειρά θα πάρει σίγουρα και η «προσωπική διαφορά», που διατηρείται ακόμα σε επικουρικές όπου το άθροισμα με τις κύριες δεν υπερβαίνει τα 1.300 ευρώ. Οταν τον ίδιο καιρό ψήφισαν τον νόμο - λαιμητόμο 4387 που σφαγιάζει τις νέες συντάξεις, ισχυρίστηκαν ότι έτσι έσωσαν την «προσωπική διαφορά» στις παλιές συντάξεις. Τώρα σφάζουν και την «προσωπική διαφορά» και προκλητικά το ονομάζουν «στοχευμένη παρέμβαση». Πράγματι η πολιτική τους είναι πέρα για πέρα «στοχευμένη»: Αρπάζει το ψωμί από το στόμα του συνταξιούχου για να το δώσει στους κηφήνες αυτής της κοινωνίας, στην καπιταλιστική ανάπτυξη την οποία υπηρετεί με συνέπεια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Ούτε για την τιμή των όπλων

«Το πακέτο των μέτρων θα προκαλέσει ένα νέο σοκ λιτότητας στην οικονομία και την κοινωνία. Μένει να δούμε την έκτασή του, αλλά η πιθανή συμμετοχή του ΔΝΤ στις συζητήσεις δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι το σοκ θα είναι ισχυρό (...) Το αν θα υπάρξει δημοσιονομικός χώρος για αντισταθμιστικά μέτρα, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, είναι αβέβαιο, αφού η ίδια έχει δεσμευτεί σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα (...) Τα νέα μέτρα θα αφαιρέσουν ξανά οξυγόνο από την οικονομία, υπονομεύοντας και την ανάπτυξη, αλλά και την ανάκτηση της δημοσιονομικής της φερεγγυότητας (...) Η βιώσιμη έξοδος της οικονομίας από τη λιτότητα (...) προϋποθέτουν (...) την επίτευξη βιώσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων». Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από συνέντευξη του προέδρου της ΓΣΕΕ στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο». Σύμφωνα με τον Γ. Παναγόπουλο, η συμμετοχή του ΔΝΤ στο «πρόγραμμα» είναι που «βάζει μπουρλότο» στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, και όχι βέβαια η πολιτική ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που υπηρετούν από κοινού κουαρτέτο - κυβέρνηση - αστικά κόμματα και οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι. Επιπλέον, σύμφωνα με τον ίδιο, τα «αντισταθμιστικά» δεν είναι κακή ιδέα, αλλά δύσκολα θα εφαρμοστούν, λόγω των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. Ολα αυτά συνιστούν «κακά μαντάτα» για τη ...φερεγγυότητα και την ανάκαμψη της οικονομίας, γι' αυτό η ΓΣΕΕ προτείνει πιο «βατούς» στόχους σε ό,τι αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα. Μετά από αυτήν την «σε βάθος» ανάλυση της οικονομικής πραγματικότητας, θα ήταν παραλογισμός να απαιτεί κανείς από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να αρθρώσει στη συνέντευξη (έστω και για την τιμή των όπλων...) μια λέξη σχετικά με την ανάγκη να απαντηθεί αγωνιστικά από τους εργαζόμενους ο νέος γύρος της επίθεσης σε βάρος τους.

Κανείς δεν χάνεται

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της λεγόμενης Διεθνούς Διαφάνειας (Transparency International TI) για την καριέρα 485 υπαλλήλων, ευρωβουλευτών και 27 Επιτρόπων της ΕΕ, οι περισσότεροι από αυτούς, μέσα σε δυο χρόνια από τη λήξη της θητείας τους το 2014, κατέληξαν σε επιχειρήσεις που βρίσκονται στις Βρυξέλλες και έχουν άμεση σχέση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα διάφορα λόμπι που διαμορφώνουν νόμους και οδηγίες που διευκολύνουν τη δράση του κεφαλαίου. 

Ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι οι εξής: Ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο, μόλις αποχώρησε από το αξίωμά του, βρήκε «στρωμένη» δουλειά στην αμερικανική τράπεζα Goldman Sachs. Ο Γερμανός ευρωβουλευτής Χ. Κράμερ, επί μια δεκαετία σε επιτροπές για τη ρύθμιση της αγοράς, τον ανταγωνισμό, την προστασία του περιβάλλοντος στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας, «αποκαταστάθηκε» στην «Οπελ». Η πρώην επίτροπος Κόνι Χέντεγκαρντ, αρμόδια για την κλιματική αλλαγή, έγινε επικεφαλής τμήματος της «Volkswagen», που έχει εμπλακεί στο σκάνδαλο με την παραποίηση των εκπομπών ρύπων στα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα. Είναι φανερό ότι η αστική τάξη ξέρει να αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο το πολιτικό της προσωπικό, εναλλάσσοντας πολιτικά στελέχη σε θέσεις συμβούλων επιχειρήσεων και το αντίστροφο...