Μια μικρή έκπληξη περίμενε τους συνέδρους και τους προσκεκλημένους στην έναρξη του Συνεδρίου.
Με μια τρομπέτα στην αρχή και σιγά - σιγά να προσθέτονται και άλλα όργανα (τρομπόνι, φλάουτο, κλαρινέτο, κρουστά, κιθάρες) από διάφορα σημεία της Αίθουσας Συνεδρίων, ξεκινά να παίζεται το μουσικό θέμα του «Οδηγητή» και από τα μεγάφωνα ακούγεται η χαρακτηριστική φωνή του Κώστα Βάρναλη να απαγγέλλει…
«Δεν είμ’ εγώ σπορά της τύχης
Ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ ‘μαι τέκνο της ανάγκης
Κι ώριμο τέκνο της οργής».
Στη συνέχεια μέσα από τον κόσμο σηκώνονται οι τραγουδιστές. Και οι φωνές τους σμίγουν ακόμα πιο σταθερά, ακόμα πιο δυνατά…
«Δε δίνω λέξες παρηγόρια,
δίνω μαχαίρι σ΄ ολονούς·
καθώς το μπήγω μες το χώμα
γίνεται φως, γίνεται νους».
Όλη η αίθουσα σιγοτραγουδά και από διάφορα σημεία της σηκώνονται νέα παιδιά, ΚΝίτες και ΚΝίτισσες που φτάνουν στο κέντρο της αίθουσας. Με γαρίφαλα στο χέρι και υψωμένες γροθιές, τραγουδούν όλοι μαζί, φέρνοντας στο νου μας την 100χρονη πορεία του Κόμματος, τους αλύγιστους της ταξικής πάλης…
«Ένας δεν είμαι μα χιλιάδες
Όχι μονάχα οι ζωντανοί
Κι οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε
Σε μιαν αραδά σκοτεινή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog μας δεν έχει ούτε ειδησεογραφικό χαρακτήρα ούτε έχει θέση ενός φόρουμ.
Δοκιμαστικά ενεργοποιούμε την χρήση σχολίων. Αυτά όμως θα δημοσιεύονται ΜΟΝΟ εφόσον έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα σε σχέση με τις αναρτήσεις, όσα δηλαδή προσφέρουν κάποια επιπλέον συγκεκριμένη πληροφορία (άντε τις πρώτες μέρες μπορεί να κάνουμε μια εξαίρεση).
Γι αυτό είναι πιθανόν πολλοί φίλοι ή "φίλοι" να μην βλέπουν το σχόλιό τους δημοσιευμένο.
Αυτονόητα ΔΕΝ θα δημοσιεύονται απρεπή σχόλια.
Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, των μαζικών φορέων, των ταξικών σωματείων είναι διαρκώς παρόντα στην κοινωνία και μπορεί εύκολα να τους συναντήσετε. Όποια συζήτηση, απορία, διαφωνία καλό θα είναι να εκφράζεται δια ζώσης.