Σαν σήμερα: 24 Μαρτη

1905 Πεθαίνει o Γάλλος συγγραφέας μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας Ιούλιος Βερν.

1918 Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουγγαρίας. Το 1956 μετονομάστηκε σε Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.

1926 Γεννιέται ο Ιταλός θεατρικός συγγραφέας Ντάριο Φο, που το 1997 τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας.

1927 Τμήματα του Κινεζικού Εθνικού Επαναστατικού Στρατού, στον οποίο μετέχουν από κοινού οι αστοί εθνικιστές και οι κομμουνιστές, μπαίνουν στην πόλη του Νανκίν, όπου διατηρούνται ισχυρά οικονομικά συμφέροντα πολλών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Μπροστά στην ορμητική ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος οι ιμπεριαλιστές αρχίζουν την ανοιχτή ένοπλη επέμβασή τους στην Κίνα. Αγγλικά και αμερικανικά πολεμικά πλοία, με την υποστήριξη ιαπωνικών, γαλλικών και ιταλικών σκαφών, βομβαρδίζουν επί ώρες το Νανκίν. Τα θύματα ξεπερνούν τις 2.000. Η ωμή αυτή επέμβαση των ιμπεριαλιστών προκαλεί κύμα αγανάκτησης σε όλο τον κόσμο, που εκφράζει την αλληλεγγύη του προς τον αγωνιζόμενο κινεζικό λαό. Το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από την Κίνα» ακούγεται δυνατά σε όλο και περισσότερες χώρες, μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα. Το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο που προσέδωσαν όμως οι κομμουνιστές στη μάχη του Νανκίν, προκάλεσε την έντονη δυσφορία των αστών εθνικιστών, που γρήγορα διέλυσαν τη συνεργασία και έθεσαν σε άγριο διωγμό τους κομμουνιστές.

1934 Πεθαίνει ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος (Θεόφιλος Χατζημιχαήλ).

1935 Εκτελούνται οι στρατηγοί Παπούλας και Κοιμήσης, ως πρωταίτιοι της βενιζελικής απόπειρας πραξικοπήματος της 1ης του Μάρτη. Ερήμην σε θάνατο καταδικάστηκαν οι Ελευθέριος Βενιζέλος και Νικόλαος Πλαστήρας.

1943 Ύστερα από πολυήμερες μάχες, ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει τα Γρεβενά. Ο λαός της πόλης υποδέχεται τους ελευθερωτές του με ενθουσιασμό.

1944 Δραπετεύουν από το γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Στάλαγκ Λουφτ 3 στην κατεχόμενη Πολωνία 76 κρατούμενοι. Μόλις τρεις από αυτούς καταφέρνουν να φθάσουν στην ουδέτερη Ελβετία, ενώ οι υπόλοιποι 73 συλλαμβάνονται. Από αυτούς οι 50 παραδίδονται στην Γκεστάπο και εκτελούνται χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και ο Έλληνας ανθυποσμηναγός Σωτήρης Σκάντζικας. Το περιστατικό θα αποτυπωθεί πολλά χρόνια αργότερα στην ταινία «Η μεγάλη απόδραση».

1946 Λίγες μέρες πριν τις εκλογές στις 31/3 από τις οποίες το ΕΑΜ καλεί σε αποχή, πάνω από 100.000 λαού στη Θεσσαλονίκη δίνουν το «παρών» σε συγκέντρωση με κύριο σύνθημα: «Αποχή - Δημοκρατία - Ανεξαρτησία». Ανάλογες μαζικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης στο Ποδηλατοδρόμιο του Πειραιά, στο Βόλο, στην Πάτρα, στο Αγρίνιο, στα Τρίκαλα, στη Λάρισα, στη Λαμία, στον Τύρναβο, στην Ελασσόνα, στην Αγιά, στην Καρδίτσα, στην Αμαλιάδα, στην Καλαμπάκα, στην Ξάνθη, στην Πρέβεζα, στην Ορεστιάδα, στην Κέρκυρα, στη Λευκάδα, στη Σύρο, στη Χίο, στη Μυτιλήνη κ.α.

1960 Σε Έκθεσή του προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ο Παντελής Καραγκίτσης (Σίμος) καταγράφει τις αντιδράσεις των φυλακισμένων και εξορίστων γύρω από τις αποφάσεις της 6ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ. Σύμφωνα με την Έκθεση, «οι σημαντικότερες από αυτές σημειώθηκαν στον Αϊ-Στράτη και περιστράφηκαν κυρίως στις αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ καθώς και τα εξής ζητήματα:

α) Την κριτική, καθαίρεση και διαγραφή του Νίκου Ζαχαριάδη. Συγκεκριμένα εκφράστηκαν απόψεις, γνώμες και ενστάσεις, όπως "τα φόρτωσαν όλα στον Νίκο", "ο Ζαχαριάδης αποτελεί κεφάλαιο για το Κόμμα μας", "δεν μπορούμε να βγάλουμε τενεκέ τον Ζαχαριάδη, γιατί τότε αυτοί θα πρέπει να 'ναι ο πάτος του τενεκέ" κ.ο.κ.

β) Την κριτική που έγινε για την αποχή από τις εκλογές του 1946 και την έναρξη του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ ("μα δεν καταδικάζουμε - έτσι - και τον ηρωικό ένοπλο αγώνα του ΔΣΕ;").

γ) Στην εκτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων και στον προσδιορισμό του χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα» (βλ. «Δοκίμιο Ιστορίας ΚΚΕ», Β’ τόμος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 365).

1972 Μέλη της ΚΟΑ του ΚΚΕ τοποθετούν μαγνητόφωνο με αντιδικτατορικά συνθήματα και σκορπίζουν προκηρύξεις στους κινηματογράφους της Αθήνας.

1999 Λίγο πριν τις 9 το βράδυ οι σειρήνες ήχησαν στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ. Το έγκλημα άρχιζε. Η επιδρομή του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας κράτησε 78 μέρες.

Στις 78 αυτές μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων. Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο. Επίσης, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες από τις βόμβες διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.

Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Η αλήθεια είναι ότι όταν το 1999 αναπτύχθηκαν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή, καταγράφτηκαν 547 δολοφονίες και 932 απαγωγές Σέρβων, ενώ έως το 2009 και με σταθερή τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Κόσσοβο, οι αριθμοί ήταν: 1.192 δολοφονίες, 1.303 απαγωγές και 1.305 τραυματισμοί Σέρβων.

Οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ στην επιχείρηση διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας είχαν την αμέριστη συνεργασία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που ενώ τα ΝΑΤΟικά τανκς περνούσαν από την ελληνική επικράτεια για το Κόσσοβο, εκείνη ισχυριζόταν ότι «δε συμμετείχε» (!) στον πόλεμο...