Εμφανιζόμενη ανάρτηση

ΔΗΜΟΣΚΟΠΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. Ενόψει της επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης - Παράθεση ερευνών κοινής γνώμης για το πώς βλέπουν σήμερα οι πολίτες των τ. σοσιαλιστικών χωρών την περίοδο του σοσιαλισμού (ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - updated 17-4-2019)

ΛΕΝΙΝ: Λοιπόν πώς τα περνάτε στον Καπιταλισμό; Αφιερωμένο στην τεράστια παρακαταθήκη της Οκτωβριανής Επανάστασης παρουσιάζουμε έρευνες...

Δυναμώνουμε το ΚΚΕ παντού! Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές 2019

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ποια η σχέση του χρέους με την απαξίωση κεφαλαίου;


Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στο ζήτημα της απαξίωσης του κεφαλαίου. Τι σχέση έχει το χρέος με την απαξίωση κεφαλαίου;
Τα «δανεικά», σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά κεφάλαιο που έχει δανειστεί στο δανειολήπτη και ο οποίος το χρησιμοποιεί στην παραγωγή με σκοπό το κέρδος, ενώ έχει συμφωνήσει να το επιστρέψει στον πιστωτή του, σε ορισμένο χρόνο και προσαυξημένο. Για τον πιστωτή το χρέος είναι κεφάλαιο, χρήμα που αυτοαυξάνεται, αφού θα το πάρει πίσω με τόκο. Για το δανειολήπτη, το χρέος είναι κεφάλαιο που ρίχνει στην επιχείρησή του και αυξάνει τα κέρδη του, ενώ επιστρέφει πίσω στον πιστωτή του ένα μόνο μέρος απ' τα κέρδη αυτά.
Έτσι, σε φάση ανάπτυξης, το χρέος όχι απλά δεν είναι αδρανές κεφάλαιο, κεφάλαιο δηλαδή που δεν αξιοποιείται, αλλά συμφέρει τόσο τον πιστωτή (αφού κερδίζει τον τόκο) όσο και το δανειολήπτη (που κάτι του μένει απ' την αξιοποίηση του κεφαλαίου). Το πρόβλημα προκύπτει όταν εκδηλωθεί η κρίση και οι επενδύσεις στις οποίες έχουν προβεί οι δανειολήπτες «πέσουν έξω» μαζικά. Τότε, το χρέος δεν μπορεί να αποπληρωθεί, αφού δεν βρίσκεται πλέον ως χρήμα στα χέρια του δανειολήπτη, αλλά ο τελευταίος το έχει ρίξει σε μια επιχείρηση που δεν έχει κερδοφορία.
Η απαξίωση, η μείωση της αξίας του κεφαλαίου της επιχείρησης πρέπει να εκφραστεί και στο κεφάλαιο που της έχει δανείσει ο πιστωτής (π.χ. μια τράπεζα), πολύ απλά γιατί λόγω της απαξίωσης, ακόμα και αν πουληθεί η επιχείρηση, το τίμημα δεν επαρκεί για να αποπληρωθεί ο πιστωτής. Η απαξίωση μεταφράζεται σε «ζημιά», τμήμα της οποίας πρέπει να αναλάβει και ο πιστωτής. Το τι ποσοστό της ζημιάς θα αναλάβει ο πιστωτής είναι θέμα διαπάλης, διαπάλη που εντείνεται όταν υπάρχουν πολλοί πιστωτές, ή όταν ο δανειολήπτης, ο πιστωτής (ή και οι δύο) είναι καπιταλιστικά κράτη. Έτσι, τα δάνεια που δεν μπορούν να αποπληρωθούν, τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια, αντανακλούν την απαξίωση κεφαλαίου στην παραγωγική του μορφή, που έχουν επενδύσει οι δανειολήπτες, και η διόγκωση των «κόκκινων» δανείων εκφράζει τη μεγάλη απαξίωση κεφαλαίου, εκφράζει δηλαδή την εκδήλωση της κρίσης υπερσυσσώρευσης και το μέγεθός της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το blog μας δεν έχει ούτε ειδησεογραφικό χαρακτήρα ούτε έχει θέση ενός φόρουμ.

Δοκιμαστικά ενεργοποιούμε την χρήση σχολίων. Αυτά όμως θα δημοσιεύονται ΜΟΝΟ εφόσον έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα σε σχέση με τις αναρτήσεις, όσα δηλαδή προσφέρουν κάποια επιπλέον συγκεκριμένη πληροφορία (άντε τις πρώτες μέρες μπορεί να κάνουμε μια εξαίρεση).
Γι αυτό είναι πιθανόν πολλοί φίλοι ή "φίλοι" να μην βλέπουν το σχόλιό τους δημοσιευμένο.
Αυτονόητα ΔΕΝ θα δημοσιεύονται απρεπή σχόλια.

Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, των μαζικών φορέων, των ταξικών σωματείων είναι διαρκώς παρόντα στην κοινωνία και μπορεί εύκολα να τους συναντήσετε. Όποια συζήτηση, απορία, διαφωνία καλό θα είναι να εκφράζεται δια ζώσης.