Εμφανιζόμενη ανάρτηση

ΔΗΜΟΣΚΟΠΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. Ενόψει της επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης - Παράθεση ερευνών κοινής γνώμης για το πώς βλέπουν σήμερα οι πολίτες των τ. σοσιαλιστικών χωρών την περίοδο του σοσιαλισμού (ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - updated 17-4-2019)

ΛΕΝΙΝ: Λοιπόν πώς τα περνάτε στον Καπιταλισμό; Αφιερωμένο στην τεράστια παρακαταθήκη της Οκτωβριανής Επανάστασης παρουσιάζουμε έρευνες...

Δυναμώνουμε το ΚΚΕ παντού! Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές 2019

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Φλώρινα (φώτο - βίντεο) - ολόκληρη η κεντρική ομιλία




 Εκατοντάδες εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ και μετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση που διοργανώθηκε στην κεντρική πλατεία της Φλώρινας.


Την κεντρική ομιλία εκφώνησε εκ μέρους της Γραμματείας Φλώρινας του ΠΑΜΕ ο Θρασύβουλος  Χατζηστρατής
















Χαιρετισμούς απηύθυναν εκ μέρους του Συλλόγου Γυναικών η Βίκυ Παπαναστασίου,  εκ μέρους των επιστημόνων και επαγγελματιών ο Δικηγόρος Βασίλης Καραντζίδης  και εκ μέρους του Συντονιστικού αγώνα μαθητών εκπρόσωπος του 1ου Γυμνασίου.


Ακολούθησε μαχητική πορεία στους δρόμους της Φλώρινας






Ολόκληρη η κεντρική ομιλία έχει ως εξής

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ
     Συναδέλφισσες και συνάδελφοι. Συναγωνιστές και συναγωνίστριες.
     Με την σημερινή απεργία και την απεργιακή μας συγκέντρωση δίνουμε συνέχεια στην κλιμάκωση του αγώνα μας απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα που έχει εξαπολύσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε συνεργασία με την τρόικα για λογαριασμό των μονοπωλίων. Εφαρμόζουν κατά γράμμα το τρίτο μνημόνιο που υπερψήφισαν όλα μαζί τα αστικά κόμματα και ας κάνουν σήμερα ότι δήθεν διαφωνούν. Θέλουν να βάλουν ταφόπλακα στη κοινωνική ασφάλιση για να θησαυρίζουν με ακόμα καλύτερους όρους τα μονοπώλια και ταυτόχρονα να βρουν νέα πεδία κερδοφορίας οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, οι κλινικάρχες, τα κοράκια που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ασφάλισης, της υγείας, της πρόνοιας.
     Το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει:
     (*) Μείωση των συντάξεων, μέσω του νέου τρόπου υπολογισμού τους και της μείωσης των επικουρικών. Οι μειώσεις αφορούν νέους και παλιούς συνταξιούχους, αφού η «προσωπική διαφορά» που θα καταβάλλεται στους παλιούς συνταξιούχους θα μπορεί να μειωθεί ανά πάσα στιγμή και θα δίνεται το πολύ μέχρι το 2018.
     (*) Καθιέρωση εθνικής σύνταξης πείνας 384 ευρώ. Πρόκειται για προνοιακό επίδομα, που μόνο αυτό θα εγγυάται το κράτος και θα μπορεί να μειώνεται με την επιβολή πρόσθετων κριτηρίων (εισόδημα, πορεία της οικονομίας, κλπ.), όπως γίνεται και σε άλλες χώρες της ΕΕ.
     (*) Αύξηση των ορίων ηλικίας για όλους, - άνδρες και γυναίκες, - στα 67 χρόνια για πλήρη σύνταξη, με τάση παραπέρα αύξησης.
     (*) Μείωση των μισθών, μέσω της αύξησης των εισφορών των εργαζομένων.
     (*) Κατακόρυφη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για αγρότες και επαγγελματίες. (Οι μειώσεις που διαφημίζει η κυβέρνηση για ορισμένες κατηγορίες θα είναι κενό γράμμα, αφού η πλειοψηφία αυτών των επαγγελματιών είναι ήδη πνιγμένη στα χρέη και τα χαράτσια, χωρίς καμιά δυνατότητα αποπληρωμής, εν’ω αυτές οι εισφορές θα αντιστοιχούν σε ακόμη χαμηλότερες συντάξεις και κοινωνικές παροχές).
     (*) Αύξηση των εισφορών των εργαζομένων για τις επικουρικές συντάξεις.
     (*) Νέες ενοποιήσεις Ταμείων, με στόχο τη συρρίκνωση των παροχών Υγείας και Πρόνοιας και την εξομοίωση προς τα κάτω.
     (*) Κατάργηση του ΕΚΑΣ και εξαΰλωση των εφάπαξ που απέμειναν.


     Η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν καταργεί κανέναν από τους προηγούμενους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο νομιμοποιεί τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, τις εργασιακές σχέσεις-λάστιχο, αλλά αντίθετα τα επεκτείνει. Αποδείχτηκε ο καλύτερος «εκτελεστής της διαθήκης» τους. Επιλέχτηκε να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό του κεφαλαίου. 
     Υλοποιείται ο διακαής πόθος της πλουτοκρατίας για ανατροπή του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, που αποτελούσε δικαίωμα δεκαετιών, κατακτημένο με αίμα και θυσίες, σε περιόδους που το εργατικό κίνημα ,παγκόσμια, είχε νίκες στη κατάκτηση της εξουσίας και που ο καπιταλισμός ένιωθε τον κίνδυνο της ανατροπής του.
     Στέλνουμε μήνυμα στην κυβέρνηση: Αυτό το νομοσχέδιο να αποσυρθεί. Στέλνουμε επίσης μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση, ότι όχι μόνο δεν θα ανεχθούμε άλλες θυσίες, άλλα βάρη στις πλάτες μας, αλλά θα βγούμε μπροστά διεκδικώντας να πάρουμε πίσω ότι μας έχουν κλέψει.
     Ήδη ζούμε τις επιπτώσεις των δύο προηγούμενων μνημονίων στην καθημερινότητά μας. Χιλιάδες εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς είναι για μήνες απλήρωτοι είτε δουλεύουν ανασφάλιστοι για ένα κομμάτι ψωμί. Οι απολύσεις και οι μειώσεις μισθών είναι καθημερινό φαινόμενο. Οι μεγάλοι εργοδότες, τα μονοπώλια, προκειμένου να φορτώσουν τα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων επικαλούνται την κρίση για την οποία αποκλειστικά υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι, τα κέρδη τους που με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, δημιούργησαν και τώρα ζητάνε και τα ρέστα! Ζητάνε δηλαδή, προκειμένου να διασφαλίσουν και να αυξήσουν την κερδοφορία τους, να κάνουμε νέες ακόμα μεγαλύτερες θυσίες, στο βωμό των συμφερόντων τους.
     Δεν φτάνουν οι λιποθυμίες παιδιών από την πείνα στα σχολεία. Δεν τους αρκεί η διάλυση των νοσοκομείων που τελικά μπορεί να γίνει καλά μόνο όποιος τα σκάει. Δεν είναι αρκετός ο πακτωλός χρημάτων που παίρνουν από τον ΟΑΕΔ, λεφτά των ανέργων δηλαδή, για να έχουν τσάμπα εργαζόμενους ή να βαφτίζουν την εργασία “μαθητεία” για τον ίδιο λόγο. Θέλουν κι άλλο αίμα στα γρανάζια που δημιουργούν τα κέρδη τους.
     Σήμερα τον 21ο αιώνα θεωρούν πολυτέλεια ένας εργαζόμενος να μπορέσει να ζήσει αξιοπρεπώς τα τελευταία χρόνια της ζωής τους. Είναι εμπόδιο στα κέρδη τους τα μέτρα πρόληψης και προστασίας στους χώρους δουλειάς. Επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός, μας λένε, από τα φάρμακα που χρειάζεται να πάρει κάποιος αν αρρωστήσει και από τους γιατρούς που μπορεί να χρειαστεί για να γίνει καλά. Σήμερα, τον 21ο αιώνα που οι τεχνολογικές εξελίξεις σε όλους τους τομείς και η παραγωγικότητα έχει αυξηθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό μας λένε ότι είναι πολυτέλεια να ζήσουμε σαν άνθρωποι και πρέπει να παλεύουμε για την επιβίωση μας για έναν και μόνο λόγο. Για την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Αυτή είναι η σαπίλα του συστήματος που υπηρετούν , του καπιταλισμού και η μπόχα της αναβλύζει από παντού όσα ψέματα κι αν λένε προσπαθώντας να την καλύψουν.

     Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που πρόσφατα «γιόρτασε» τον ένα χρόνο δήθεν αριστερής διακυβέρνησης με ολίγη ακροδεξιά σάλτσα, δεν έχει αφήσει ψέμα που να μην έχει ξεστομίσει. Χρησιμοποιεί την ίδια ελεεινή προπαγάνδα με όλους τους προηγούμενους περί κοινωνικής δικαιοσύνης και σωτηρίας του ασφαλιστικού. Η επαναφορά της 13ης και της 14ης σύνταξης και το περίφημο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που θα μοίραζε την φτώχεια, πήγε περίπατο στην πρώτη περίοδο διακυβέρνησης. Ο καταναγκασμός της εφαρμογής μέτρων που δήθεν δεν συμφωνούν πήγε περίπατο από τον Οκτώβρη και μετά. Τώρα οι κυβερνητικοί βουλευτές γυρίζουν τα κανάλια υπερασπιζόμενοι την αντιασφαλιστική ταφόπλακα που ετοιμάζουν να φέρουν, ως δήθεν κοινωνικά δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα και δεν ντρέπονται που το λένε. Δεν έχουν αφήσει ψέμα πάνω στο ψέμα που να μην χρησιμοποιήσουν, ώστε να καταφέρουν να συνεχίσουν την ίδια πολιτική που δεν κατάφεραν να εφαρμόσουν οι ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να κάνουν, δηλαδή, την βρώμικη δουλειά που δεν κατάφεραν οι προηγούμενοι. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν μάλιστα και τιμητές του Σημίτη και του Γιαννίτση που ήθελαν από το 2000 να επιβάλουν αυτά τα μέτρα. Τώρα πλέον χωρίς καμία τσίπα, αλλά με μπόλικο Τσίπρα, συναποφασίζουν με τον ΣΕΒ και τους άλλους εργοδοτικούς συνδέσμους πως αυτό που χρόνια επιδιώκουν θα το κάνουν πράξη.
     Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό το 3ο μνημόνιο, το πιο βάρβαρο από όλα το ψήφησαν και το στήριξαν μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και τώρα καμώνονται ότι δεν συμφωνούν με τα μέτρα Θέλουν να κρύψουν ότι υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν την ίδια πολιτική ότι κάλεσαν την κυβέρνηση διευκολύνοντας την να υπογράψει τη συμφωνία με κάθε κόστος και ακόμα και τώρα η όποια κριτική τους εστιάζει στην επιτάχυνση αυτής της πολιτικής που έκαναν εξάλλου και οι ίδιοι πράξη με τους νόμους του Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά και Λοβέρδου. Έκοβε ο ένας, έραβε ο άλλος και τώρα κάνουν τους διαφωνούντες. Γι αυτό και κανένας τους δεν λέει κουβέντα για τα αποθεματικά των ταμείων και που αυτά κατέληξαν. Γιατί ήταν αυτοί που τα άφηναν ατόκιστα μέχρι και το 1990 που τα επιτόκια ήταν τεράστια και τα «αξιοποιούσαν» σε θαλασσοδάνεια για το μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί αυτοί ξεκίνησαν να τα παίζουν στο χρηματιστήριο και είτε με τις φούσκες, είτε με δομημένα ομόλογα κατέληγαν στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων. Γιατί πανηγύρισαν και πανηγυρίζουν για το κούρεμά τους από το οποίο ανακεφαλαιοποιήθηκαν μόνο οι τράπεζες.
     Καλούμε κάθε καλοπροαίρετο αγρότη που σήμερα είναι στα μπλόκα, που μέρα με την ημέρα γίνονται όλο και πιο μαζικά, κάθε ελεύθερο επαγγελματία που βλέπει το μαύρο μέλλον που του ετοιμάζουν, να μην «τσιμπήσει» σε όσους ελιγμούς θα κάνει η κυβέρνηση προκειμένου να μας διασπάσει. Λέει η κυβέρνηση ότι δήθεν θα κάνει διορθωτικές κινήσεις και καλεί μάλιστα σε διάλογο για να δουν τι θα διορθώσουν. Η πραγματικότητα είναι ότι το μόνο που τους απασχολεί είναι πως θα διασπάσουν τον κοινό αγώνα που βλέπουν να φουντώνει γιατί το γνωρίζουν καλά και το φοβούνται ότι ένας ενιαίος μαζικός αγώνας, ένα τέτοιο μέτωπο μπορεί να τους σταματήσει. Ο χαρακτήρας των αλλαγών που μετατρέπουν την ασφάλιση σε ατομική υπόθεση και καταργούν την υποχρέωση του κράτους και των μονοπωλίων από το να συνεισφέρουν, όσες «διορθωτικές» κινήσεις και αν κάνουν, δεν

αλλάζει. Εξάλλου έχουμε ξαναζήσει την ίδια ιστορία με τις ψεύτικες υποσχέσεις και τους ελιγμούς προκειμένου να κερδίσουν χρόνο, να εκτονώσουν τις αντιδράσεις και να επανέλθουν σε δεύτερο χρόνο να τις επιβάλουν. Τώρα κοινό μέτωπο, εργατών - αγροτών - επαγγελματιοβιοτεχνών και νέων επιστημόνων για να μην τολμήσει ούτε αυτή ούτε καμία κυβέρνηση να ξηλώσει την κοινωνική ασφάλιση.
     Επίσης καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, να απαντήσει στο εξής ερώτημα: Είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους, να πουν «ότι έγινε έγινε» και να μην διεκδικούν τα κλεμμένα αποθεματικά των ταμείων μας; Είναι δυνατόν τα δικαιώματα που καταργήθηκαν και στη φάση της ανάπτυξης, όπως το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά, το 8ωρο, οι εργασιακές - συνδικαλιστικές ελευθερίες και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που καταργήθηκαν σε συνθήκες κρίσης, δικαιώματα που χρειάστηκαν τεράστιες θυσίες και αίμα για να κατακτηθούν, να επιτρέψουμε να γίνουν βορρά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής ανάπτυξης;
     Το κεφάλαιο θεωρεί πολυτέλεια τις συντάξεις, πεδίο κερδοφορίας το φάρμακό και την υγεία, εμπόδιο στην κερδοφορία του την πρόνοια ή ακόμα και το αυτονόητο δικαίωμα ενός νέου ζευγαριού, μιας νέας γυναίκας να αποκτήσει παιδί. Απέναντι στις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων να βάλουμε σήμερα τις δικές μας ανάγκες, να διαμορφώσουμε το δικό μας πλαίσιο ξεκινώντας από την ανάκτηση των απωλειών μέσα στη κρίση. Δεν τους χαρίζουμε τα κλεμμένα, να επιστραφούν τώρα τα αποθεματικά των ταμείων με ευθύνη του κράτους και να παλέψουμε για Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική. Αυτό επιτάσσει το δικό μας συμφέρον και είναι σήμερα εφικτό, με τον τεράστιο πλούτο που παράγουμε.
     Τεράστιες ευθύνες σε αυτή την κατάσταση έχει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, που συνέβαλε σε όλες τις αντιδραστικές αλλαγές. Έβαλε πλάτη να εφαρμοστούν οι αλλαγές στο ασφαλιστικό, σπρώχνει την ιδιωτική ασφάλιση, προσπαθεί να δημιουργήσει επαγγελματικά ταμία, κάνει ακριβώς ότι χρειάζεται για να εφαρμοστεί και να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων η αντιασφαλιστική πολιτική. Ακόμα και αυτή τη στιγμή προτάσσουν το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν τους κάλεσε στο διάλογο, λες και δεν ξέρουν τι έχει υπογραφεί στο μνημόνιο, δεν ξέρουν τις πολιτικές της ΕΕ που τόσο λαύρα υποστηρίζουν και που ξήλωσαν το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης σε όλες τις χώρες μέλη της. Θέλουν να συμμετέχουν σε έναν διάλογο για να αποφασιστεί αν θα μας σφάξουν με το μαχαίρι ή με το τσεκούρι.
     Πρέπει να μπει τώρα τέλος στις αυταπάτες. Ή με τα μονοπώλια ή με το λαό, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες.
     Να κάνουμε πράξη τους φόβους τους. Να μπουν όλοι οι εργαζόμενοι στην δράση για την υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης. Να μην υπάρξει γειτονιά σε πόλη ή σε χωριό που να μην εκφραστεί η δυσαρέσκεια, η αντίθεση του λαού μας στον σχεδιασμό της κυβέρνησης. Καθημερινά τα ταξικά σωματεία η λαϊκές επιτροπές βρίσκονται στο πόδι με κινητοποιήσεις. Να συνεχίσουμε ακόμη πιο δυναμικά, να μην

αφήσουμε κανένα λαϊκό πρόβλημα που δεν θα παλέψουμε για την λύση του.
     Να παλέψουμε για:
     à Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική.
     à Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Αύξηση των συντάξεων με αποκατάσταση των απωλειών κύριων και επικουρικών συντάξεων, της 13ης και 14ης σύνταξης. Αποκατάσταση των παροχών στα επίπεδα του 2009.
     à Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες (στα 55 και στα 50 αντίστοιχα για τα Βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα). Θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4050 ημέρες ασφάλισης. Με 9000 ένσημα ή 30 χρόνια δουλειάς να μπορεί να συνταξιοδοτείται ο εργαζόμενος ανεξάρτητα από το όριο ηλικίας.
     à Να πληρώσουν το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία για τα ελλείμματα στα Ταμεία. Κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών.
     à Απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο».
     à Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζομένων που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών και της κρατικής χρηματοδότησης.
     à Ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. Άμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.
     à Προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
     à Καμιά εξαίρεση από τη λίστα των Βαρέων και Ανθυγιεινών (ΒΑΕ). Ένταξη νέων επαγγελμάτων.
     à Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος.
     Σε αυτή την προσπάθεια γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της δεν θα αφήσουν ψέμα πάνω στο ψέμα. Ε, λοιπόν και εμείς να μην αφήσουμε πέτρα πάνω στην πέτρα! Το ασφαλιστικό είναι αιτία πολέμου και ο πόλεμος ξεκίνησε. Ταυτόχρονα να μετρήσουμε βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία και στη συμμετοχή τους στις μαζικές διαδικασίες, με επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς. Ιδιαίτερο κάλεσμα απευθύνουμε στους νέους. Δεν είναι αυτό το μέλλον που μας αξίζει. Η θέση των νέων είναι εδώ στους ταξικούς αγώνες, είτε είναι εργαζόμενοι, είτε άνεργοι, σπουδαστές ή φοιτητές. Έχει αποδειχθεί στην πράξη, τίποτα δεν μας χαρίζετε, τα πάντα κατακτιούνται.

     Όλοι μαζί εργαζόμενοι, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, νέοι και γυναίκες μπορούμε να τους σταματήσουμε και ταυτόχρονα να ανοίγουμε τις προϋποθέσεις για μια κοινωνία που θα λειτουργεί για την κάλυψη των αναγκών μας και όχι για τα κέρδη των πολυεθνικών.
Μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια και σύγχρονα δικαιώματα
     Οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας είναι μεγάλες, δεν εξαλείφτηκαν λόγω της παραγωγικής συρρίκνωσης εξαιτίας της κρίσης. Σημαντικό μέρος τους μένει αδρανές, λόγω των αντιφάσεων της παραγωγής που έχει κίνητρο το κέρδος. Η τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη είναι τεράστια. Χάρη στη δουλειά του λαού και του πλούτου που παράγει, υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια ζωή αξιοπρεπή και με ευημερία.
     Μπορούμε να ζήσουμε όπως μας αξίζει, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, αρκεί οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία, με ΕΡΓΑΤΙΚΗ - ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Να αξιοποιηθούν με κεντρικό σχεδιασμό, ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων στην οργάνωση και διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών, με αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και μονομερή διαγραφή του χρέους.
     Μόνο έτσι μπορεί να μπει τέλος στα βάσανα που συσσωρεύουν στο λαό το καπιταλιστικό σύστημα, οι κρίσεις του, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που διαχειρίζονται αυτόν τον αντιλαϊκό δρόμο.
Το πραγματικό δίλημμα για το λαό είναι:
Συναίνεση και ανοχή στη σφαγή ή οργάνωση της πάλης για την ανατροπή; 









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το blog μας δεν έχει ούτε ειδησεογραφικό χαρακτήρα ούτε έχει θέση ενός φόρουμ.

Δοκιμαστικά ενεργοποιούμε την χρήση σχολίων. Αυτά όμως θα δημοσιεύονται ΜΟΝΟ εφόσον έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα σε σχέση με τις αναρτήσεις, όσα δηλαδή προσφέρουν κάποια επιπλέον συγκεκριμένη πληροφορία (άντε τις πρώτες μέρες μπορεί να κάνουμε μια εξαίρεση).
Γι αυτό είναι πιθανόν πολλοί φίλοι ή "φίλοι" να μην βλέπουν το σχόλιό τους δημοσιευμένο.
Αυτονόητα ΔΕΝ θα δημοσιεύονται απρεπή σχόλια.

Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, των μαζικών φορέων, των ταξικών σωματείων είναι διαρκώς παρόντα στην κοινωνία και μπορεί εύκολα να τους συναντήσετε. Όποια συζήτηση, απορία, διαφωνία καλό θα είναι να εκφράζεται δια ζώσης.