ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΓΔΜ

Το δημοψήφισμα ... «Ενδιάμεσος σταθμός» στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τα Βαλκάνια

Ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στα Βαλκάνια αναμένεται να μπει αυτήν την Κυριακή, 30 Σεπτέμβρη, με το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ σχετικά με τη ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία των Πρεσπών.

Το ερώτημα στο οποίο θα κληθούν να απαντήσουν περίπου 1,8 εκατομμύρια των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους της γείτονος, είναι το εξής: «Είστε υπέρ της ένταξης (της χώρας) στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με την αποδοχή της συμφωνίας μεταξύ της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και της Ελληνικής Δημοκρατίας;».

Πρόκειται για ερώτημα αποκαλυπτικό για το ΝΑΤΟικό περιεχόμενο της συμφωνίας με την Ελλάδα, που όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με την ειρήνη, την ευημερία και τη φιλία των δύο λαών, όπως διατείνεται η κυβέρνηση, αλλά αντίθετα - ακριβώς επειδή έχει στόχο να προωθήσει παραπέρα τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς σε αντιπαράθεση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως τη Ρωσία - βάζει το λαό μας και τους γειτονικούς λαούς των Δ. Βαλκανίων βαθύτερα στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και κινδύνων.

Η συμφωνία, εξάλλου, για την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν κουράζεται να υπογραμμίζει ότι «αναβαθμίζει» τη θέση της αστικής τάξης στην «ενδοχώρα» των Βαλκανίων, αναδεικνύοντάς τη - κατά την έκφραση του Αμερικανού πρέσβη - σε «προτιμώμενο εταίρο» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ για την προώθηση των σχεδίων τους στην περιοχή, έχει χαρακτηριστεί επανειλημμένα «υπόδειγμα» και για τις υπόλοιπες ευρωατλαντικές «διευθετήσεις» που παίρνουν σειρά. Τόσο αυτών με την Αλβανία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών όσο και αυτών ανάμεσα σε Κόσσοβο και Σερβία, που ανοιχτά πλέον παζαρεύουν ακόμη και το ενδεχόμενο αλλαγής συνόρων.

Ευρωατλαντική «παρέλαση», αποφασιστικότητα και «προειδοποιήσεις»

Επιδιώκοντας να ενισχύσουν την καμπάνια του «Ναι», όσο κυρίως να στείλουν τα «κατάλληλα» μηνύματα στους ανταγωνιστές τους, όλες τις προηγούμενες βδομάδες από τα Σκόπια «παρέλασαν» ένας προς έναν όλοι οι βασικοί ευρωΝΑΤΟικοί αξιωματούχοι, σημειώνοντας την «ιστορική» ευκαιρία για ένταξη σε ΝΑΤΟ και προοπτικά στην ΕΕ, αναπαράγοντας εκβιαστικά διλήμματα και «προειδοποιώντας» ότι δεν θα ανεχτούν την «παρέμβαση τρίτων» στο δημοψήφισμα.

Ενδεικτικά, ανάμεσα στις παρεμβάσεις σημειώνουμε αυτές της Γερμανίδας καγκελάριου Αγκελα Μέρκελ, που είδε την 30ή Σεπτέμβρη ως «ιστορική ευκαιρία που έρχεται μόνο μία φορά σε κάθε γενιά», όσο και του υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησής της, Χάικο Μάας, που χωρίς να «μασάει τα λόγια» του για τις σφοδρές ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις, παραδέχθηκε πως «οι Ευρωπαίοι έχουμε συμφέρον να προσφέρουμε με αξιοπιστία την προοπτική ένταξης, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα ενισχύσουν όντως την επιρροή τους εκεί άλλοι, οι Ρώσοι ή οι Κινέζοι...».

Ένας προς έναν «παρέλασαν» από τα Σκόπια και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, όπως ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Γουές Μίτσελ, που θεωρείται από τους βασικούς «αρχιτέκτονες» της συμφωνίας, ο υπουργός Αμυνας Τζέιμς Μάτις, που επέλεξε να στοχοποιήσει τη Ρωσία, κατηγορώντας την ότι χρηματοδότησε «πολιτικές ομάδες που αντιτίθενται στο δημοψήφισμα», και ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Ρον Τζόνσον, που μετέβη στα Σκόπια ως πρόεδρος της επιτροπής για την «Ευρωπαϊκή και Περιφερειακή Συνεργασία και Ασφάλεια».

Η πλέον ηχηρή παρέμβαση, βέβαια, ήταν του ίδιου του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ, που με αφορμή την επέτειο ανεξαρτησίας της ΠΓΔΜ στις 8 Σεπτέμβρη, σε συγχαρητήριο μήνυμα που απηύθυνε στον ομόλογό του Γκιόργκι Ιβάνοφ, τόνιζε ότι η ΠΓΔΜ «έχει πολλά για τα οποία μπορεί να είναι υπερήφανη φέτος» και ανέφερε ως τέτοιο στοιχείο την «ιστορική συμφωνία των Πρεσπών, που επιλύει το μακροχρόνιο ζήτημα της ονομασίας με την Ελλάδα» και παράλληλα «ανοίγει το δρόμο» για τη συμμετοχή της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε παρόμοιες προτροπές προέβη και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ,υπογραμμίζοντας ότι είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος ένταξης στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο: «Ναι στη συμφωνία σημαίνει ναι στην ένταξη στο ΝΑΤΟ. Οχι στη συμφωνία σημαίνει όχι στην ένταξη στο ΝΑΤΟ», είπε χαρακτηριστικά, σε μια ακόμα από τις συχνές επισκέψεις του στα Σκόπια.

Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο - ως ένδειξη και της αποφασιστικότητας της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ να προωθήσει τους σχεδιασμούς αυτούς - την τελευταία βδομάδα τόσο ο πρωθυπουργός Ζ. Ζάεφ όσο και ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Ντιμιτρόφ άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο η παραπέρα υλοποίηση της συμφωνίας, με τις συνταγματικές αλλαγές που προβλέπονται, να συνεχιστεί κανονικά στη Βουλή της ΠΓΔΜ, ακόμα και στην περίπτωση που το δημοψήφισμα βγάλει «Ναι», αλλά δεν συγκεντρώσει τελικά την απαραίτητη συμμετοχή, το όριο του 50% των εκλογέων.

Αξίζει ακόμη να καταγραφεί και η στάση των αντιπολιτευόμενων αστικών δυνάμεων που δηλώνουν αντίθετες στη συμφωνία. Ο Πρόεδρος της χώρας, Γκ. Ιβάνοφ, ενώ καλεί σε αποχή από το δημοψήφισμα, δηλώνει ότι δεν αντιτίθεται στον «στρατηγικό στόχο» για ένταξη σε ΝΑΤΟ και ΕΕ αλλά στη συγκεκριμένη συμφωνία. Παράλληλα η ηγεσία του VMRO - κατόπιν και των σχετικών «επαφών» με ευρωΝΑΤΟικούς παράγοντες - καλεί σε «ψήφο κατά συνείδηση», αποφεύγοντας δηλαδή να μποϊκοτάρει ανοιχτά το δημοψήφισμα, ενώ ούτε λίγο - ούτε πολύ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμα και να υπερψηφίσει τις συνταγματικές αλλαγές εφόσον το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Κυριακής είναι θετικό.

............................................................................................................................... .

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ

Με αμερικανοΝΑΤΟική σφραγίδα και ολοζώντανο το «σπέρμα» του αλυτρωτισμού

Η συμφωνία των Πρεσπών, όπως άλλωστε επιβεβαιώνει και το ερώτημα του δημοψηφίσματος της Κυριακής, φέρνει ατόφια τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και των σχεδίων τους στα Βαλκάνια, που περνάνε και μέσα από την ένταξη της ΠΓΔΜ στους δυο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Οι «εγγυήσεις» από την πλευρά της Ελλάδας ότι θα στηρίξει την ένταξη της ΠΓΔΜ στους δύο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως και τα χρονοδιαγράμματα της ενταξιακής διαδικασίας, καταγράφονται αναλυτικά στο άρθρο 2 της συμφωνίας, που στην πραγματικότητα χαρακτηρίζει το συνολικό της περιεχόμενο.

Ανάμεσα σε άλλα εκεί καταγράφεται:

«Το Πρώτο Μέρος (σ.σ. Ελλάδα) συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη του Δεύτερου Μέρους, υπό το όνομα και τις ορολογίες του Άρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας, σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς Οργανισμούς και θεσμούς, όπου το Πρώτο Μέρος είναι μέλος. (...)

Από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας κατ' εφαρμογή του Άρθρου 1 αυτής, το Πρώτο Μέρος θα κυρώσει οποιαδήποτε Συμφωνία εισδοχής του Δεύτερου Μέρους σε διεθνείς Οργανισμούς, στους οποίους το Πρώτο Μέρος είναι μέλος.

Ειδικότερα αναφορικά με τις διαδικασίες ενσωμάτωσης του Δεύτερου Μέρους στην ΕΕ και τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), τα ακόλουθα θα ισχύσουν:

α) Το Δεύτερο Μέρος θα επιδιώξει ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ υπό το όνομα και τις ορολογίες του Άρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα λάβει χώρα υπό το ίδιο όνομα και ορολογίες.

β) Με τη λήψη της γνωστοποίησης της κύρωσης της παρούσας Συμφωνίας από το Κοινοβούλιο του Δεύτερου Μέρους, το Πρώτο Μέρος χωρίς καθυστέρηση:

(i) θα γνωστοποιήσει στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΕ ότι υποστηρίζει την έναρξη των ενταξιακών στην ΕΕ διαπραγματεύσεων του Δεύτερου Μέρους υπό το όνομα και τις ορολογίες του Άρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας,

(ii) θα γνωστοποιήσει στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ ότι υποστηρίζει να απευθυνθεί από το ΝΑΤΟ προς το Δεύτερο Μέρος πρόσκληση ένταξης...», ενώ «με το νι και με το σίγμα» καταγράφεται και το υπόλοιπο χρονοδιάγραμμα για την ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Θυμίζουμε ότι οι σχετικές επιστολές από την πλευρά της κυβέρνησης επιδόθηκαν από την πρώτη στιγμή στο ΝΑΤΟ, που στην πρόσφατη Σύνοδό του τον περασμένο Ιούλη προχώρησε και επισήμως στην πρόσκληση έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων προς την ΠΓΔΜ.

Σε περίπτωση που το δημοψήφισμα της Κυριακής είναι θετικό, τα επόμενα βήματα περιλαμβάνουν την ολοκλήρωση των διαδικασιών για τη συνταγματική αναθεώρηση από το κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ και κατόπιν την κύρωση της συμφωνίας από την ελληνική Βουλή, καθώς και την έγκριση της εισόδου της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ από τα κοινοβούλια των κρατών - μελών της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας.

Παράλληλα, η συμφωνία - σε αντίθεση με όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση - διατηρεί ολοζώντανο το «σπέρμα» του αλυτρωτισμού, αφού αποδέχεται τις ανιστόρητες θέσεις περί «μακεδονικού έθνους» και «μακεδονικής γλώσσας».

Συγκεκριμένα, πέρα από την αλλαγή του ονόματος της γείτονος σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», που θα ισχύει «erga omnes», το άρθρο 1 της συμφωνίας ορίζει ότι η ιθαγένεια του δεύτερου μέρους θα είναι «Μακεδονική /πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» και έτσι θα εγγράφεται σε όλα τα ταξιδιωτικά έγγραφα, ενώ η επίσημη γλώσσα θα είναι η «Μακεδονική γλώσσα». Στη συνέχεια, γίνεται προσπάθεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις από την αναγνώριση «μακεδονικής» ιθαγένειας και γλώσσας, με διαχωρισμό από την αρχαία ιστορία της Μακεδονίας. Παράλληλα, η κυβέρνηση υπερασπίζεται τα στοιχεία αυτά της συμφωνίας με το αντιδραστικό ιδεολόγημα του «αυτοπροσδιορισμού», που ανοίγει την πόρτα για κάθε λογής επικίνδυνα σχέδια.

Την ίδια ώρα, η συζήτηση μιας σειράς ζητημάτων που άπτονται των αλυτρωτισμών παραπέμπεται σε μεταγενέστερο στάδιο. Π.χ. στο άρθρο 8 σημειώνεται ότι «εντός ενός μηνός από τη θέση σε ισχύ της παρούσης Συμφωνίας, τα μέρη θα συγκροτήσουν (...) μία Κοινή Διεπιστημονική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων σε ιστορικά, αρχαιολογικά και εκπαιδευτικά θέματα, για να εξετάσει την αντικειμενική, επιστημονική ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων (...) Θα εξετάσει και, εφόσον θεωρήσει κατάλληλο, θα αναθεωρήσει οιαδήποτε σχολικά εγχειρίδια και βοηθητικό σχολικό υλικό, όπως χάρτες, ιστορικούς άτλαντες, οδηγούς διδασκαλίας που χρησιμοποιούνται σε έκαστο από τα μέρη» κ.ά.

Την «τιμητική» τους στη συμφωνία έχουν και τα επιχειρηματικά σχέδια με έμφαση στη «διασυνδεσιμότητα» υποδομών και δικτύων της περιοχής, στην Ενέργεια και στις Μεταφορές, όπου η αστική τάξη της Ελλάδας βλέπει «πεδίον δόξης λαμπρόν» για τα συμφέροντά της, μέσα και από την προώθηση των αντίστοιχων σχεδίων των ΗΠΑ και την «ολοκλήρωση» της ευρωενωσιακής αγοράς.

Χαρακτηριστικά είναι όσα καταγράφονται στο άρθρο 14 της συμφωνίας: «Τα Συμβαλλόμενα Μέρη (...) θα αναπτύξουν και θα ενισχύσουν τη συνεργασία τους όσον αφορά στην Ενέργεια, ιδίως διά της κατασκευής, συντήρησης και χρήσης διασυνδεόμενων αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαίου (υφιστάμενων, υπό κατασκευή και σχεδιαζόμενων) και όσον αφορά στις ΑΠΕ, περιλαμβανομένων των φωτοβολταϊκών, της αιολικής και της υδροηλεκτρικής ενέργειας. Πιθανά εκκρεμή ζητήματα θα αντιμετωπιστούν χωρίς καθυστέρηση, με τη σύναψη αμοιβαίως επωφελών διακανονισμών λαμβάνοντας σοβαρά υπόψιν την Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Πολιτική και το ευρωπαϊκό κεκτημένο (...) θα βελτιώνουν συνέργειες στους τομείς των υποδομών και των μεταφορών, καθώς και, στη βάση της αμοιβαιότητας, στους τομείς των οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων, αεροπορικών και επικοινωνιακών διασυνδέσεων, αξιοποιώντας τις καλύτερες διαθέσιμες τεχνολογίες και πρακτικές. Θα διευκολύνουν, επίσης, τη μεταξύ τους διαμετακόμιση αγαθών, φορτίων και προϊόντων μέσω των υποδομών, περιλαμβανομένων των λιμένων και των αερολιμένων στο έδαφος καθενός εκ των μερών».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 29/30-10-2018