ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η νέα φορολογική επίθεση της κυβέρνησης στις εργατικές οικογένειες και τα λαϊκά νοικοκυριά, που συνδέθηκε με το «Μεσοπρόθεσμο» και τον εκτελεστικό του νόμο, δεν είναι ούτε η αρχή, αλλά ούτε και το τέλος των χαρατσιών που τους επιφυλάσσει η κυβέρνηση. Την ώρα που το μεροκάματο του εργαζόμενου, το έσοδο του αυτοαπασχολούμενου, το εισόδημα του φτωχού και μεσαίου αγρότη, του συνταξιούχου, και όλων των εξαρτώμενων από αυτούς, πλήττονται με πολλούς έμμεσους και δυσδιάκριτους τρόπους, η τακτική πλήρους συμμόρφωσης της κυβέρνησης με τα όσα επιτάσσουν ΕΕ και ΔΝΤ προαναγγέλλει νέα δεινά. «Ολα εξαρτώνται από τη δική μας ικανότητα να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα», δηλώνει διαρκώς ο υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι εάν υπάρχει κάποιο «κέρδος» από τις τελευταίες αποφάσεις της ΕΕ, αυτό δεν αφορά παρά μόνο λίγους και συγκεκριμένους. Για τους υπόλοιπους, τους πολλούς, νέοι φόροι, νέα μείωση μισθών και εισοδήματος είναι δεδομένα, ακριβώς λόγω της προσήλωσης στην εφαρμογή του «Μεσοπρόθεσμου», προαναγγέλλοντας τον ερχομό ημερών κόλασης για το λαό.

Μετά την πρώτη δέσμη φορο-χαρατσιών, από το 2009 έως το 2010, με τουλάχιστον 14 κεντρικές παρεμβάσεις, 16 ακόμη κομβικά και εξαιρετικά οδυνηρά μέτρα αρχίζουν άμεσα να εφαρμόζονται, με ορίζοντα έως το τέλος του έτους:



1. Η κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 12.000. Ως νέο αφορολόγητο ορίστηκε το ετήσιο εισόδημα των 8.000 ευρώ δηλαδή των ...570 ευρώ το μήνα (!), με αναδρομική ισχύ, με εφαρμογή από την 1η Γενάρη 2011. Το μέτρο αυτό ισοδυναμεί με επιβάρυνση της τάξης των 400 ευρώ για όλους τους εργαζόμενους που έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 12.000 ευρώ.



2. Η μείωση της φορολογικής έκπτωσης για τα παιδιά των φορολογουμένων. Κάποιος με εισόδημα 15.000 ευρώ και ένα παιδί θα πληρώσει επιπλέον φόρο 340 ευρώ.



3. Επιβάλλεται «έκτακτη εισφορά» για όλους τους εργαζόμενους που έχουν εισόδημα πάνω από 857 ευρώ το μήνα, με την προκλητική ονομασία ...«εισφορά αλληλεγγύης». Σύμφωνα με την απόφαση της κυβέρνησης, θα ισχύσουν τα παρακάτω κλιμάκια:



1% για εισοδήματα 12.000-20.000 ευρώ.



2% για εισοδήματα 20.000-50.000 ευρώ.



3% για εισοδήματα 50.000-100.000 ευρώ.



4% για εισοδήματα πάνω από 100.000 ευρώ.



4. Επιβάλλεται από την 1η του Αυγούστου πρόσθετη «εισφορά», για τους συνταξιούχους του Δημοσίου, του ΝΑΤ και των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης που είναι μέχρι 60 ετών. Η «εισφορά» αυτή, δηλαδή η μείωση των συντάξεων, θα είναι:



6% για τις συντάξεις 1.700 μέχρι 2.300 ευρώ.



8% για τις συντάξεις 2.301 μέχρι 2.900 ευρώ.



10% για τις μεγαλύτερες.



5. Επιβάλλεται από την 1η του Σεπτέμβρη «ειδική εισφορά» για όλες τις επικουρικές συντάξεις που είναι πάνω από 300 ευρώ το μήνα. Η «εισφορά» αυτή, δηλαδή η μείωση των επικουρικών, θα είναι:



3% για τις συντάξεις 300 μέχρι 350 ευρώ.



4% για τις συντάξεις 351 μέχρι 400 ευρώ.



5% για τις συντάξεις 401 μέχρι 450 ευρώ.



6% για τις συντάξεις 451 μέχρι 500 ευρώ.



7% για τις συντάξεις 501 μέχρι 550 ευρώ.



8% για τις συντάξεις 551 μέχρι 600 ευρώ.



9% για τις συντάξεις 601 μέχρι 650 ευρώ.



10% για τις συντάξεις πάνω από 651 ευρώ.



6. Επεκτείνεται η ληστεία με το κόλπο των αποδείξεων αφού εντάσσουν πλέον σε αυτό και τους χαμηλόμισθους, ορίζοντας ποσοστό υποχρεωτικής προσκόμισης αποδείξεων ίσο με το 25% του εισοδήματος. Οσοι δε συγκεντρώσουν τόσες αποδείξεις, θα πληρώνουν πρόστιμο 10% της αξίας των αποδείξεων που «λείπουν»!



7. Καταργείται η απαλλαγή που ίσχυε για τις ασφαλιστικές εισφορές οι οποίες μέχρι σήμερα εξέπιπταν κατά 100% από το φορολογητέο εισόδημα. Στο εξής θα εκπίπτει μόνο το 20% αυτών των δαπανών. Το μέτρο εκτιμάται ότι θα πλήξει ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους.



8. Αυξάνονται εξωφρενικά τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτήρια διαβίωσης, που θα εκτοξεύσουν τους φόρους που πληρώνουν ιδιαίτερα τα λαϊκά νοικοκυριά, με χαμηλό ή καθόλου εισόδημα. Ετσι:



Για το σπίτι που διαμένει κάποιος, ακόμα κι αν είναι στο νοίκι, θα υπολογίζεται τεκμήριο 40 ευρώ για τα πρώτα 80 τ.μ., 65 ευρώ για τα 81-120 τ.μ. και 110 ευρώ για τα μέχρι τα 200 τετραγωνικά. Δηλαδή, αν κάποια οικογένεια μένει σε διαμέρισμα 100 τετραγωνικών, θα θεωρείται ότι έχει εισόδημα τουλάχιστον 4.500 ευρώ.

Για τα ΙΧ υπολογίζεται τεκμήριο 4.000 ευρώ για αυτοκίνητα μέχρι 1.200 κ.ε. και από εκεί και πέρα ακόμα 600 ευρώ για κάθε 100 κυβικά και μέχρι τα ΙΧ που είναι 2.000 κυβικά. Για τα μεγαλύτερου κυβισμού τα τεκμήρια είναι ακόμα υψηλότερα. Σε περίπτωση που κάποιος διαθέτει κάποιο όχημα 1.600 κυβικών μπαίνει «τεκμήριο» 6.400 ευρώ το χρόνο.

Αυξάνονται τα τεκμήρια για όσους διαθέτουν σκάφη, πισίνες, ελικόπτερα και αεροπλάνα, κάτι βεβαίως που δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού αυτοί που διαθέτουν τέτοια μέσα ...ξέρουν να μην πληρώνουν φόρους.

9. Για όσους αυτοαπασχολούμενους καταφέρνουν να αντιστέκονται στις συνέπειες της κρίσης και συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους, επιβάλλεται επιπλέον «τέλος άσκησης επιτηδεύματος», που ορίστηκε στα 500 ευρώ το χρόνο για τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου εργάζεται η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και 400 ευρώ για όσους είναι σε πόλεις και οικισμούς με λιγότερους από 200.000 κατοίκους. Από το μέτρο εξαιρούνται όσοι απασχολούνται σε χωριά με λιγότερους από 500 κατοίκους ή νησιά μέχρι 3.100 κατοίκους.



10. Αρχίζει η σταδιακή κατάργηση του μειωμένου φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης. Φέτος, θα επιβληθεί αύξηση που θα ξεπερνά τα 6 λεπτά το λίτρο ή τα 60 ευρώ το χιλιόλιτρο. Η εξομοίωσή του με το πετρέλαιο κίνησης θα ολοκληρωθεί μέχρι το 2013.



11. Αυξάνει, από την 1η του Σεπτέμβρη, ο ΦΠΑ (23% από 13%) στον κλάδο της εστίασης.



12. Μετατάσσονται, από την 1η του Σεπτέμβρη, από το συντελεστή του 13% στο 23% τα εμφιαλωμένα νερά και τα αναψυκτικά.



13. Μπαίνει ειδικός φόρος (που δεν υπήρχε) στο φυσικό αέριο των νοικοκυριών.



14. Αυξάνουν οι ειδικοί φόροι στα τσιγάρα, ειδικότερα στις φτηνότερες μάρκες.



15. Αυξάνουν τα τέλη των ΙΧ οχημάτων τουλάχιστον 10%.



16. Μειώνεται το αφορολόγητο όριο για το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας στα 200.000 ευρώ (από 400.000 ευρώ), με αποτέλεσμα να υποχρεωθούν να πληρώσουν φόρο και πολλοί εργαζόμενοι που διαθέτουν απλά ένα σπίτι για να καλύπτουν τις οικογενειακές τους ανάγκες.



Για την κυβέρνηση, με τη δεδομένη πολιτική που χαράζει, υιοθετεί και εφαρμόζει πρώτα απ' όλα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, η επιβολή νέων φόρων και η αύξησή τους, σε μόνιμη και όχι ευκαιριακή βάση, είναι μονόδρομος. Απέναντι σε αυτόν το δρόμο, η μόνη απάντηση είναι ο αγώνας για την ανατροπή της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, για αλλαγή των συσχετισμών των δυνάμεων, για ενίσχυση του Λαϊκού Μετώπου με στόχο τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.